×

جستجو

وحید وحدت

وحید وحدت

خانه سیاه است: سهم محیط مصنوع در شکاف نژادی آمریکا
وحید وحدت

در این نوشته به مطالبات اخیر نژادی در آمریکا خواهم پرداخت و سعی خواهم کرد سهم سیاست‌های معماری و شهرسازی را در وضعیت تبعیض‌آمیزی نژادی آمریکا بیان کنم. از پرداختن مطول ظرایف تخصصی پرهیز می‌کنم تا متن از حوصله علاقه‌مندان به مباحث اجتماعی اقتصادی نیز خارج نشود. ساختار این نوشته بر سه بخش استوار است: در بخش نخست مساله تبعیض در دستگاه امنیتی و قضایی آمریکا بررسی می­شود؛ در بخش دوم، عوامل تاثیرگذار بر شکاف عمیق اقتصادی میان جوامع سیاه‌پوست و سفید‌پوست آمریکا تشریح می­شوند؛ و در بخش آخر، سهم محیط مصنوع، خصوصا ضوابط مرتبط با محلات مسکونی، در تبعیض­های...

ابتذال گل گلی معماری اینستاگرامی و بازتولید زیبایی‌شناسی بی‌اعتنایی
وحید وحدت

تصاویر ساختمان‌های ناآشنا چه بر روی کارت پستال، تمبر، اسکناس، سکه همواره برانگیزانندۀ ذهن‌های کنجکاو و الهام‌بخش معماران بوده است. انتقال ایماژهای معمارانه در قاب محدود هر یک از این رسانه‌ها لاجرم با نارسایی‌هایی هم توام بوده است. امروز هم وقتی کاربر ناشکیبا، بر سطح لمسی گوشی خود، صفحۀ بی‌انتهای اینتساگرام را که میزبان میلیون‌ها تصویر معماری است تورق می‌کند، می‌توان از تاثیر این رسانه بر روی محتوا، بازنمود، و نهایتا ادراک معماری پرسید. بررسی نمونه آثار معماری که توجه کم‌حوصلۀ اینستاگرام را جلب کرده می‌تواند عزیمت‌گاه مناسبی برای پرداختن به پرسش بالا باشد: از کاکتوس‌های غول‌پیکر که از ابتدا به قصد...

نقدی بر کتاب «فضانوردی در فرنگ: ادراک های استغرابی از معماری اروپا در سفرنامه های فارسی سده ۱۹ میلادی»| شاهین رودباری
وحید وحدت

گزارش‌ها در مورد دیوار مرزی میان آمریکا و مکزیک و مراکز نگهداری مهاجران تصویرگر زیرساخت‌های جدایی افکن امروزند. همین فضاها به شیوایی تمام بر مسوولیت معماری به مثابه شریک جرم در تعدی بر حقوق بشر و ارتباطات ملت‌ها گواهی می‌دهند. در چنین وضعیتی، کتاب «فضانوردی در فرنگ»[۱] چون پادزهری است بر نگاه‌های حذف‌گرایانه‌ای که بر گفتمان سیاسی معاصر سایه افکنده. روایت وحید وحدت از مواجهه مسافران ایرانی با فضای معماری و شهری اروپا، ستایشگر روش‌هایی است که تعامل میان فرهنگ‌ها و فضاها را میسر می‌کنند. در حالی که ما سرگرم بحث در مورد جهانی شدن یا ناسیونالیزم هستیم و از اتصال یا انفصال می‌گوییم، تاریخ تجدد،...

دربارۀ همایش معماری و فیلم در دانشگاه تگزاس ای اند ام
وحید وحدت

در فصل‌های اول و پنجم کتاب «فضانوردی در فرنگستان»، از دغدغه‌های اجتماعی منعکس در آثار اصغر فرهادی برای واشکافی اسکیزوفرنی فرهنگی مجسد در معماری معاصر ایران بهره برده‌ام. مخصوصا به وضعیت ناآرام و ناتمام فضاهای مصنوع فرهادی (که به طور تمام نشدنی‌ای دستخوش بازسازی‌اند) پرداخته‌ام. این بی‌قراری و بی‌ثباتی فضایی به مشخصه سبکی فیلم‌های فرهادی تبدیل شده. در «جدایی نادر از سیمین» حوادث مرکزی داستان در آپارتمانی حادث می‌شوند که در بلبشوی اسباب‌کشی است. سکونت‌گاه موقت دوستان الی در «دربارۀ الی» ویلای خالی مانده‌ای است که برای قابل سکونت شدن نیاز به رفت‌وروب و تعمیر دارد. در «چهارشنبه سوری» نه...

کنش های کارناوالی و فضای مردم‌وار
وحید وحدت

این که شهرسازی با امر سیاسی عجین است، آن قدر بدیهی است که لازم نباشد برایش شاهد آورد؛ گویی پولیتیک (سیاست) اساسا با پولیس (شهر) همزاد است. عجین بودن برنامه‌ریزی شهری با سیاست صرفا یک عبارت توصیفی نیست، بلکه گزاره‌ای تجویزی نیز هست. با فروکاستن نقش برنامه‌ریز به سطحی فن شناختی، تصمیمات کلان سیاسی-اجتماعی سپرده می‌شود به «منطق» بازار و آن‌چه می‌ماند جز حل و فصل حسابدارانه امور روزمره نخواهد بود. برنامه‌ریزی اما با انفعال و روزمرگی ناسازگار است: چراکه نگاهش یوتوپیک است، چون چشم‌انداز می‌آفریند. در این لف و نشر، شهر متناظر حوزه عمومی است و شهرساز یک کنشگر...

معماران از روبات نمی‌هراسند
وحید وحدت

اگر در وبسایت «آیا روبات‌ها شغلم را تصاحب می‌کنند» معماری را وارد کنید، چنین تخمین می‌زند که تنها کمتر از دو درصد احتمال دارد که روبات‌ها تا سال ۲۰۲۴ به سراغ معماری بیایند. [۱] با این همه، به عنوان یک معلم معماری، نمی‌توانم ذهنم را از طرح این پرسش‌های دایمی غافل کنم که آینده معماری چیست؟ چه  بر سر آموزش معماری خواهد آمد؟ دانش‌آموختگان ما چه توشه‌ای از دوره آموزش خود نیاز دارند تا حضورشان در بازار پرتلاطم آینده معنی‌دار باشد؟ غفلت از این پرسش‌ها به بهانه پرداختن به ضرورت‌ها و دغدغه‌های روزمره‌ای که گریبان حرفه معماری را گرفته، نه تنها...

تاریخ‌نگاری منکراتی
وحید وحدت

پیش پرده در کتابی که چندماه پیش توسط انتشارات راتلج منتشر کردم، و لابد ترجمهٔ عنوان آن به فارسی چیزی شبیه «فضانوردی در فرنگستان» می‌شود، به نحوهٔ ادراک و بازنمایی فضای معماری و شهری اروپا در سفرنامه‌های ایرانیان در سدهٔ نوزده پرداختم. طبیعتاً در خلال تدوین کار، به اسناد و منابع تاریخی متنوعی برخوردم و از آثار مورخینی با سبک‌ها و تخصص‌ها وعلایق مختلف بهره‌ها بردم. در این سطور دریافت‌هایم در مواجهه با دو رویکرد مختلف به تاریخ و تاریخ‌نگاری را به اشتراک می‌گذارم بلکه مجالی برای گفتگو بیشتر در مورد یکی از آفت‌های رایج این حوزه گشوده شود.  دستیابی به...

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر