این مقاله به کند و کاو فرصتهایی میپردازد که برای حرفه تاریخ معماری در اثر همهگیری {کووید۱۹} و تشدید بلواهای نژادی پدید آمده است. بر آنیم که به همهگیری به منزله فرصتی، یا به تبعیت از روی* دروازهای، به منزله واسطه بازنگری در عادات، اعمال و تعهدات بنگریم.
کلیدواژهها: تغییرات آب و هوایی، فنون فرهنگی، تاریخ و تئوری، تبعیض نژادی، دگرگونی
* Arundhati Roy, “The Pandemic is a Portal,” Financial Times, April 3, 2020
Daniel A. Barber. “Doors and Portals, Revisited” in Architectural Theory Review. Published online: 08 Oct 2020.
– اطلاعات بیشتر و مطالعۀ متن مقاله:
https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/13264826.2020.1822301
اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
عیش و خرمی شهر صبایم آرزوست: نگاهی بر گذشتهی باغهای راه شمیران، از عشرتآباد تا خرمآباد(۱)
مهسا پوراحمد
راستش را بخواهید، ساخت مسجد پارک قیطریه و مباحث مرتبط با آن جرقهای شد برای نگارش این متن. در روزهایی که شهرداری و شورای شهر،...
جستار سوم از پنج جستار در باب نقش معماری و شهر در رمان یوسفآباد، خیابان سیوسوم، نوشتهی سینا دادخواه [۳]| نازنین عارفکیا
روایت سوم رمان، با توصیفهای دقیق حامد نجات پیش میرود؛ عکاس چهلسالهای که سالها دور از وطن و در نیویورک زندگی کرده و حالا به تهران بازگشته و به تدریس زبان و برگزاری نمایشگاههای عکاسی مشغول است. نگاه حامد به شهر، دقیقتر از نگاه سه راوی دیگر داستان است. او نه تنها خیابانها و بناهای جدارهی آنها را به دقت میبیند و توصیف میکند، بلکه با ورود به فضاهای داخلی نیز از مهارت تصویرسازی و قاببندی خود استفاده کرده و شمایل فضایی که در آن قرار گرفته را با بیشترین جزئیات به خواننده منتقل میکند.
مسجد در شهر ایرانی؛ به خاطر مجادلهی اخیر بر سر جای مسجد | حمیدرضا خوئی
مسجد ایرانی -بهجز دوران اخیر- در میان زندگی شهری نشسته بود. در ایرانْ مسجدْ چون کوشکِ میان باغْ برپا نمیشد و چهرهی بنایی منفرد در...
جستار دوم از پنج جستار در باب نقش معماری و شهر در رمان یوسفآباد، خیابان سیوسوم، نوشتهی سینا دادخواه [۲] | نازنین عارفکیا
لیلا جاهد، چهلساله، زنی ساکن تهران است که سالهای پیش و پس از انقلاب را تجربه نموده و خاطرات متفاوتی از این دو دوره دارد. نویسنده با بسط دادن مدت زمان زیستِ لیلا در دو دورهی تاریخی، تلاش در خلق تفاوتهایی در شخصیت او دارد که وقایع بخش دوم رمان نیز در راستای همین تغییرات است. لیلا در مقام راوی این بخش، از مکانهای متفاوتی در شهر تهران یاد میکند؛ مکانهایی که بستر اتفاقات متفاوت و حتی متضادی نیز هستند.