ایران درّودی، نقاش، منتقد هنری، کارگردان و نویسندۀ ایرانی، امروز در ۸۵ سالگی در اثر ابتلا به کرونا درگذشت.
از او بیش از هر چیز نقاشی‌هایی شگفت‌انگیز به یادگار داریم و نیز زندگی‌نامۀ خودنوشت او: در فاصلۀ دو نقطه.
اين چهرۀ من است، من ايرانم - ابعاد 118×89- سال ۱۹۸۸- مأخذ: آرته
ایران درّودی دست‌کم در ۴ سال گذشته به جد در صدد برپایی موزه‌ای از آثارش بود و متأسفانه بی‌آنکه این موزه به سرانجام برسد از دنیا رفت.
باعث دریغ و حسرت است که در اثر بی‌کفایتی دولت‌مردان در مهار همه‌گیری چنین جان‌های عزیزی از دست می‌رود.
به دوست‌داران او تسلیت می‌گوییم. یادش همیشه گرامی.
- مجموعۀ تاریخ شفاهی فرهنگ و هنر و ادب معاصر ایران، آرته، مصاحبۀ مفصّلی در ۶ قسمت با ایران درّودی انجام داده است که از طریق وبسایت آرته در دسترس است:
https://artebox.ir/Artist/Intro/15/%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%b1%d9%88%d8%af%db%8c/
- نشانی بنیاد ایران درّودی برای ملاحظۀ آثار او و مطالعۀ بیشتر درباره‌اش: http://www.irandarroudi.com
«مسجد سنجیده‌ی قزوین: کارکرد و زمان ساخت» | لیلا قاسمی، زهره تفضلی
اسطوره و اسطوره‌شناسی نزد ژرژ فردریش کروزر | نخستین نشست از سلسله نشست‌های سهراب
ایران‌شناسی در قلمرو زبان آلمانی (دو گزارش تاریخی) | رودیگر اشمیت، مانفرد لورنتس
تاریخ هنر و نهادهایش: بنیادهای یک رشته (۱) | پاره‌ای دیگر از کتاب‌نگاشت توضیحی نظریه‌های تاریخ معماری و هنر
مهرداد قیومی بیدهندی
وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر
