خط آسمان سرسام‌آور و معماری متظاهرانه دوبی را مشهور کرد. کتاب همین خط آسمان و معماری را ردگیری می‌کند و به طرحی قرن بیستمی برای بقای دوبی می‌رسد.
در سال ۱۹۵۹ متخصصان توافق داشتند که اگر بنا باشد دوبی را به چیزی بیش از یک بندر بی‌قانون تبدیل شود، برنامه و طرحی لازم است. به‌طور خاص، طرحی شهری را توصیه کردند که دوبی را دربرابر بی‌نظمی و گمنامی تقویت کند. حاکم وقت دوبی با معمار بریتانیایی، جان هریس دستِ همکاری فشردند تا هریس برای جلب توجه جهان به دوبی و بعد جلب سرمایه‌گذاری جهانی در دوبی طرحی راهبردی آماده کند.
کتاب داستان چگونگی استخدام هریس و سایر متخصصانی را تعریف می‌کند که دگرگونی تماشایی دوبی طی دهۀ ۱۹۷۰ را رقم زدند. نویسنده با تکیه بر مصاحبه‌های اختصاصی، آرشیوهای خصوصی، عکس‌های قدیمی و اسناد دولتی‌ای که قبل از این نادیده مانده بود، مباهات و سماجتی را نشانمان می‌دهد که دوبی با تکیه بر آن چون تجارتی پرسود جلوه فروخت. معماری بود که آن طرح و برنامه را چشمگیر کرد. به این منظور نویسنده دستاوردهای اولیۀ معماری در دوبی را برجسته می‌کند، از جمله نخستین بیمارستان، نخستین بانک ملی و نخستین آسمان‌خراش در این شهر؛ بناهایی که به منزلۀ نمایشگاهی برای اعلان جایگاه دوبی در جهان طراحی شده بودند.
ریس تاریخ نادیدۀ خط آسمان شهر را ــ که یک‌شبه برپا نشده بود ــ مطالعه کرده است. او در آثار مدرن معماری که در ابتدای راه در این شهر ساخته شد بنیان‌های راهبردی شهری برای بقا را یافته است. دوبی آزمایشگاه شهر جهانی و پیش‌بینی زودهنگامی شد از اینکه امروز شهری کردنِ هر جایی از جهان چطور اتفاق می‌افتد.
– اطلاعات بیشتر دربارۀ کتاب:
گزیده‌ی متن؛ به مناسبت روز سعدی
گزیده‌ی متن؛ به مناسبت روز سعدی
«زنان و صنعت ساختمان در بریتانیا و ایرلند عصر جرجی» | کانر لوسی
آیا تاریخ هنرْ جهانی است؟ | پاره‌ای دیگر از کتاب‌نگاشت توضیحی نظریه‌های تاریخ معماری و هنر
مهرداد قیومی بیدهندی
وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر
