این مسجد، از معدود مساجدی است که دارای محراب با کتیبۀ فارسی است. حضور کتیبۀ فارسی در محراب، تنها در چند کشور در منطقه قفقاز دیده شده و نویسنده، نمونه‌ای در ایران مشاهده نکرده است.
این مسجد که ذیل پروندۀ دربند در سال ۲۰۰۳م در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسیده است، طبق یکی از کتیبه های فارسی آن در سال ۱۰۳۶ق توسط قرخان سوازلو، حاکم دربند و به فرمان شاه عباس، بنا شده است.
بر دیوار بیرونی مسجد، دهانۀ چشمه‌ای به نام علمدار و همچنین یک کتیبه فارسی قرار دارد که خط اول آن تراشیده شده و در خطوط بعدی نام مرمت گر و تاریخ مرمت مسجد ذکر شده است.
جدای از ترجیع بند محتشم، چهار کتیبه فارسی دیگر نیز در محراب، شبستان و ورودی مسجد قرار گرفته است.
بخشی از متن کتیبه شبستان:
هذا بناء ابوالمظفر شاه عباس بهادرخان حسینی/
و بسعی قرخان() بیگ سوازلو() ولد پولادبک/
خوش گوشۀ با صفاست آنجا/
گویا نظر خداست آنجا/ نوشتن این تاریخ بارس ایل سنۀ ۱۰۳۶ بخشی از متن کتیبه درون محراب:
حمد بیحد واحد یکتا بخداوند خالق اکبر/ در زمان شه عدالت دین
شاه سلطان حسین دین پرور/ ابتداء بهار و موسم گل جمع گشتند مردمان اکثر/
بذل کردند تحفه هریک بهر تعمیر مسجد و منبر/ در ثوابش محله و بازار....
از روز شهادت طفلان حضرت مسلم تا آغاز محرم، شب‌ها مسجد در اختیار کودکان است و همه امور از جمله سخنرانی، عزاداری و مدیریت کارها، بر عهده آنهاست.