«ایران‌شناسی در قلمرو زبان آلمانی (دو گزارش تاریخی)» رودیگر اشمیت، مانفرد لورنتس ترجمه‌ی سعید رضوانی انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۴۰۲ ایران‌شناسی در آلمان سنّتی غنی است و سابقه‌ای چندصدساله دارد. به‌واقع هیچ‌یک از حوزه‌های گوناگون پژوهش در تاریخ و فرهنگ ایران کهن، اعمّ از باستان‌شناسی، زبان‌شناسی، دین‌پژوهی، فقه‌اللغه و جز آنها را نمی‌توان نام برد که آلمانی‌ها در آن نقش عمده ایفا نکرده و دستاوردهای نظرگیر نداشته باشند. در آلمان شناخت ایران و ایرانیان که با گزارش‌ها و سفرنامه‌های مسافران شرق آغاز شد پس از چند قرن به ایجاد کرسی‌ها و تأسیس گروه‌های علمی ایران‌شناسی در دانشگاه‌ها انجامید و تا امروز ایران‌شناسی، هرچند از دوران شکوفایی خود بسیار دور افتاده است، در مؤسسات آموزش عالی تدریس می‌شود. دفتر پیش رو مجموعه‌ای است از دو مقاله درباره‌ی تاریخ ایران‌شناسیِ آلمانی‌زبان؛ یکی به قلم رودیگر اشمیت، استاد بازنشسته‌ی هندوایران‌شناسی و زبان‌شناسیِ تطبیقیِ هندوژرمن در «دانشگاه زارلَند» آلمان، دیگری به قلم مانفرِد لورِنتس، استاد فقید ایران‌شناسی در «دانشگاه هومبُلت برلین». در مقاله‌ی اول رودیگر اشمیت ایران‌شناسی در اتریش را نیز مشمول گزارش تاریخی خود کرده است. او ایران‌شناسان آلمانی‌زبان و پژوهش‌های آنان در قرن‌های هجدهم و نوزدهم را معرفی می‌کند و نمایی کلی از دستاوردهای آلمانی‌زبانان در شاخه‌های گوناگون ایران‌شناسی ترسیم می‌کند. در مقاله‌ی دوم، مانفرد لورنتس ما را با تاریخ ایران‌شناسی آکادمیک در برلین آشنا می‌کند.
«مسجد سنجیده‌ی قزوین: کارکرد و زمان ساخت» | لیلا قاسمی، زهره تفضلی
اسطوره و اسطوره‌شناسی نزد ژرژ فردریش کروزر | نخستین نشست از سلسله نشست‌های سهراب
تاریخ هنر و نهادهایش: بنیادهای یک رشته (۱) | پاره‌ای دیگر از کتاب‌نگاشت توضیحی نظریه‌های تاریخ معماری و هنر
مهرداد قیومی بیدهندی
تاریخ علت‌شناسی انحطاط و عقب‌ماندگی ایرانیان و مسلمانان از آغاز دورۀ قاجاریه تا پایان دورۀ پهلوی | جلسه بررسی و گفتگو درباره‌ی کتاب
وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر
