The Stage of Dissemination: The Transformation of Architectural Concepts in Iranian Architectural Journals (1941–1967)

بین سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۶۷م، معماری مدرن در ایران از پدیده‌ای منحصر به طبقه‌ی بالای جامعه و متمرکز بر بناهای یادمانی و ساختمان‌های دولتی به کالایی عمومی تبدیل شد. سه نشریه‌ی معماری در بازه‌ی زمانی مذکور، آرشیتکت و بانک ساختمانی و معماری نوین، از جمله‌ی موثرترین ابزارهای اشاعه‌ی اندیشه‌های معماری مدرن در ایرانِ آن عصر بود. این مقاله با بررسی کمّی و کیفی محتوای این نشریات منظومه‌ی مفهومی آرشیتکت‌های ایرانی از معماری مدرن را در میانه‌ی قرن بیستم به تصویر می‌کشد. در این مقاله، ادعای ما این است که هم‌زمان با اشاعه‌ی گسترده‌ی الگوهای معماری مدرن در ایران مفاهیم معماری در هر نشریه با دگرگونی سیاق اجتماعی و سیاسی جامعه و موقعیت حرفه‌ای معماران تغییر کرده است. در این مقاله، نشان می‌دهیم چگونه مفهوم معماری، به مثابه‌ی فن، در نشریه‌ی آرشیتکت (۴۸-۱۹۴۶م) به عنوان حرفه‌ی مختص معماران مدرن ایرانی تعریف شد. جای مفهوم فن را معماری به مثابه‌ی ساختمان‌سازی در نشریه‌ی بانک ساختمانی (۶۲-۱۹۵۵م) گرفت تا انبوه‌سازی و مهندسی‌سازی خانه‌های مدرن توجیه شود. درنهایت، در دهه‌ی ۱۹۶۰م مفهوم معماری به مثابه‌ی هنر و علم در نشریه معماری نوین (۶۵-۱۹۶۱م) مطرح شد؛ مفهومی که منعکس کننده‌ی ظهور خواستی نو برای معماری ملی مدرنیستی در جامعه‌ی معماری ایران بود، در شرایطی که حرفه‌ی معماری مدرن تثبیت می‌شد.

مشخصات مقاله:

Zahra Mirzaei and Zahra Ahari, “The Stage of Dissemination: The Transformation of Architectural Concepts in Iranian Architectural Journals (1941–1967)", in International Journal of Islamic Architecture, Volume 13, Issue 1, Jan 2024, p. 107 - 144.

اطلاعات بیشتر:

https://intellectdiscover.com/content/journals/10.1386/ijia_00131_1