×

جستجو

مالک ساختمان پلاسکو: کلیه شهروندان تهران
بیژن شافعی*

ساختمان پلاسکو که در محدودۀ تقاطع خیابان استانبول و فردوسی قرار داشت در سال ۱۳۳۶ تا ۱۳۳۷ طراحی شد و ساخت آن تا سال ۱۳۴۱ به طول انجامید و در همان سال افتتاح شد. این بنای بلندمرتبه بوسیله دو آرشیتکت آمریکایی به نام‌های بنجامین براون و اسپرو دالتاس طراحی شد. این دو در سال ۱۳۳۶ (۱۹۵۷ میلادی) در تهران شرکت براون‌-‌دالتاس و شرکا را تشکیل دادند. این شرکت به مدت ۲۵ سال در ایران و عربستان فعال بود و به جز ساختمان پلاسکو بناهای دیگری نیز در ایران به اجرا درآورده است. دیدگاه شرکت در پروژه‌هایش استفاده از مصالح محلی، کارگرهای ماهر و تنظیم مخارج مناسب برای پروژه بوده که در اغلب بناهای طراحی شده توسط آن در دهۀ پنجاه و شصت میلادی رعایت شده است. [۱]
بدون شناخت و بررسی زمینه‌های شکل‌گیری یک اثر تاریخی یعنی بررسی زمینه‌های داخلی و همچنین بررسی تأثیر تحولات معماری جهان در آن دوران، نمی توان برداشت صحیحی از اهمیت آن اثر در معماری دوران تحول داشت. بدون شک ساختمان پلاسکو با توجه به قرارگرفتن بنا در یک دوره انتقال، از نقاط عطف تاریخ معماری شهر تهران محسوب می‌گردد. بررسی تاریخ شکل‌گیری، حیات و مرگ این بنا و انتخاب جایگزینی برای آن، نیازمند مطالعات گسترده‌ای است که می‌تواند در دوره‌های تخصصی معماری انجام پذیرد و نتایج آن به شکل «تجارب موردی» مکتوب و در اختیار همگان قرار گیرد.
به عنوان یک نظر اولیه که مسلماً مطالعه و شناخت دقیق‌تری را می‌طلبد هرگونه ساخت و ساز بلندمرتبه جدید به عنوان جایگزین این نشانۀ شهریِ دوران انتقال عملی شتابزده است. مطالعه و توجه به نحوۀ شکل گیری فیزیکی و تاریخی، دسترسی‌های اصلی اطراف پروژه و روند توسعۀ آنها و آسیب‌شناسی ساخت وسازهای جدید اطراف این ساختمان اعم از بلند و کوتاه به مراتب مهم‌تر از ساخت‌وساز در زمین پروژه برای تأمین موضوع حقوق مالکانه است. در همین رابطه، برگزاری مسابقه به نظر می‌رسد تنها گریزی باشد برای سرپوش نهادن بر مشکلاتی که نیازمند تأمل و اندیشۀ بیشتری است.
تأمین حقوق مالکانه و جایگزینی آن در مکانی دیگر به عنوان حقوق معوض قبلاً و به سادگی در تجارب توسعه‌های شهری و تعریض معابر صورت پذیرفته و در این رابطه نیز می‌تواند به‌خوبی عمل کند. شتابزدگی در ساخت بنای بلندمرتبۀ جدید، تنها زمینه را برای آسیب های جدید هموار می‌سازد.

 

* معمار؛ از مؤسسان گروه معماری دوران تحول در ایران

[۱] گروه معماری دوران تحول در ایران

اشتراک مطلب
لینک کوتاه
درباره نویسنده

بیژن شافعی*:

مطالب مرتبط
لنین بر فراز مسکو: مسابقهٔ کاخ شوروی
هدیه نوربخش
کاخ شوروی مشهورترین و باشکوه‌ترین پروژهٔ محقق‌نشدهٔ اتحاد جماهیر شوروی در دورهٔ استالین است؛ پروژه‌ای که برای طراحی آن یکی از بزرگترین مسابقات معماری قرن...
نقد در عمل | برگزاری همایش به میزبانی دانشگاه هنر‌های کاربردی وین
این کنفرانس از یک سو از منتقدان هنری در مورد تجربۀ هنری خود، که آنها را به مقام منتقد هنری سوق داده است می‌پرسد و از سوی دیگر از هنرمندان در مورد درک آنها از عملکرد نقد به‌طور کلی سؤال می‌کند. چیزی که زمینه‌ساز انگیزۀ آنها در انتقاد هنری است.
ورق‌هایی خوانده‌نشده از تاریخ اهواز معاصر؛ نخستین مسافرخانه‌های شهر به استناد روایات شفاهی (۱)
وحید آقایی
اهواز؛ شهری که هر زمان قصد روایت داستانی درباره آن هست، ناگزیرم در ابتدای متن دیباچه‌ای هر چند کوچک، در وصف آن بنویسم. کاری که...
کتاب «تصویر کلمه: مطالعه‌ای درباره آیات قرآنی در معماری اسلامی»
سیدامیر کوشه‌ای
کتاب تصویر کلمه: مطالعه‌ای درباره آیات قرآنی در معماری اسلامی، اثر اریکا داد و شیرین خیرالله، از جمله مهمترین پژوهش‌ها درباره نسبت قرآن کریم با معماری دوره اسلامی است. جلد نخست این کتاب مشتمل بر مقدمه و هفت فصل است. داد در این جلد استدلال می‌کند که آیه‌های قرآن در هنر دوره اسلامی به مثابه نماد و نشانه‌ خدا به کار رفته  است، و کارکردی مشابه شمایل در هنر مسیحی دارد. او دیدگاه خود در این زمینه را پیشتر در مقاله‌ای با عنوان «تصویر کلمه»* منتشر کرده بود، و این جلد به نوعی گسترش یافته آن مقاله است. نویسنده در فصل نخست به مسئله ممنوعیت تصویر انسان و جانداران در تمدن اسلامی می‌پردازد. فصل‌های دو، سه و چهار به تحلیل کارکرد آیات قرآنی در تزیینات چهار بنای قبة الصخره در بیت‌المقدس، مقیاس النیل (نیل سنج) و مدرسه سلطان حسن در قاهره، و بیمارستان نوری در دمشق اختصاص دارد. فصل پنجم...

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر