فاطمه پروانه

ما و دیگران

واقعیت آن است که «ما» و «دیگرانی» وجود دارد. مایی که یک چیزی به نام «تاریخ معماری» می‌شناسیم و دیگرانی که نمی‌شناسند. این «دیگران» اتفاقا غریبه هم نیستند! از جنس خود ما هستند. معمارند. استاد معماری‌اند. دانشجوی معماری‌اند. از قضا دانشگاهی‌اند! و از قضا اصلا چیزی به نام «تاریخ معماری» نمی‌شناسند. نمی‌شناسند نه اینکه قبول ندارند، اصلا نشنیده‌اند. می‌گویند ما «معماری» داریم، «تاریخ» هم داریم. «تاریخ معماری» را از کجا آورده‌اید؟ یا می‌گویند شما معمارید، سعی کنید در حوزة معماری مطالعه و پژوهش کنید، تاریخ که در حوزة ما نیست؛ تاریخ را دانشجویان تاریخ می‌روند دنبالش. و می‌گویند بعله ......