«میدان»، چون فضایی عمومی، مفهومی کهن در زبان فارسی و فرهنگ ایرانی است. این مفهوم همراه با سیاق زبانی و فرهنگی‌اش، و پیوسته با دیگر مفاهیم در شبکه‌ای معنایی (سمانتیک)، در طی زمان دگوگون شده است. نویسندگان در این مقاله یکی از تغییرات بنیادی این مفهوم را، که در ایران قاجاری ریشه دارد، شرح می‌دهند. دورۀ قاجاریه دوره‌ای بحرانی در آغاز ایران مدرن است که در آن، تغییرات فرهنگی و اجتماعی شتاب گرفت و شبکۀ معنایی (سمانتیک) تازه‌ای ظهور کرد. منابع اولیۀ این تحقیق منابع تصویری و نوشتاری قاجاری است، که بر سیاق اجتماعی و رویدادهای مهم مؤثر بر تحولات ساختار شهر دلالت می‌کند. نویسندگان، با بررسی شبکه‌های مفهومی و سیاق‌ها، معنای میدان را، چون جزئی از کل، روشن می‌کنند و تحول آن را در دل شبکۀ شهر، روایت‌ها، گفتمان‌ها، و دگرگونی‌های اجتماعی شرح می‌دهند. در نهایت، دگرگونی عمیق میدان را در بطن تحولات اجتماعی‌ـ فرهنگی‌ای توضیح می‌دهند که به انقلاب مشروطیت و ظهور مفهوم بی‌سابقۀ «حوزۀ همگانی» انجامید. آنان نشان می‌هند که پدید آمدن مفهوم جدید و انقلابیِ «حوزۀ همگانی» در آن سیاق اجتماعیْ مفهوم «میدان» را تغییر داد و آن را به تحقق کالبدی این مفهوم تازه تبدیل کرد.
- مشخصات مقاله:
Mehrdad Qayyoomi Bidhendi, Mahnam Najafi. "The concept of maidan in Qajar Iran: transformation to an embodiment of the public sphere," in International Journal of Environmental Studies, published online: 23 Feb 2022. doi: https://doi.org/10.1080/00207233.2022.2033490
- اطلاعات بیشتر و مطالعه و دریافت مقاله: https://www.tandfonline.com/eprint/PC4XWFXHRNSICS9SEWGP/full?target=10.1080/00207233.2022.2033490
تاریخ هنر در برابر زیبایی‌شناسی | پاره‌ای دیگر از کتاب‌نگاشت توضیحی نظریه‌های تاریخ معماری و هنر
مهرداد قیومی بیدهندی
تقریظ کتاب تعامل مرمت و تاريخ معماری در ايران
مهرداد قیومی بیدهندی
تاریخ هنر پس از مدرنیسم | پاره‌ای دیگر از کتاب‌نگاشت توضیحی نظریه‌های تاریخ معماری و هنر
مهرداد قیومی بیدهندی
آجربهمنی‌ها
مهرداد قیومی بیدهندی
وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر
