شبنم حاجی‌جعفری
چند یادداشت از تاریخ هنر گامبریچ دربارۀ «نوآوری» - ۳
شبنم حاجی‌جعفری
[در دورۀ متأخر قرن شانزدهم] هنرمندان کشورهای شمالی، یعنی آلمان و هلند و انگلستان، نسبت به همتایانشان در ایتالیا و اسپانیا با بحرانی بسیار واقعی‌تر روبرو بودند. زیرا برای هنرمندان جنوبی {ایتالیا و اسپانیا} صرفاً این مسئله وجود داشت که چگونه {بعد از نسلی از نوابغ} بتوانند آثاری بدیع و شورانگیز بیافرینند. در شمال هنرمندان با این سؤال روبرو شدند که نقاشی اصلاً می‌تواند و باید ادامه یابد یا نه.
چند یادداشت از تاریخ هنر گامبریچ دربارۀ «نوآوری» - ۲
شبنم حاجی‌جعفری
حدود سال ۱۵۲۰ همۀ دوستداران هنر در شهرهای ایتالیا گویی در این نظر همداستان بودند که نقاشی به اوج کمال‌یافتگی خود رسیده است. مردانی همچون میکلانژ و رافائل، تیسین و لئوناردو، تقریباً به همۀ آرمان‌های نسل‌های پیش از خود دست یافته بودند. طراحی دیگر هیچ مسئلۀ دشواری برای آنها نداشت و هیچ نقش‌مایه‌ای را سخت و پیچیده نمی‌یافتند. نشان داده بودند که چگونه می‌توان زیبایی و اوج هماهنگی را با واقع‌نمایی تلفیق کرد و گفته می‌شد که آنها توانسته‌اند از حد شاهکارهای پیکرتراشی یونان و روم باستان درگذرند.
چند یادداشت از تاریخ هنر گامبریچ دربارۀ «نوآوری» - ۴
شبنم حاجی‌جعفری
انقلاب صنعتی و زوال افزارمندی و کارهای دستی ظهور یک طبقۀ متوسط اغلب فاقد سنت و تولید کالاهای ارزان و بنجلی که به عنوان اشیاء هنری قالب می‌شدند موجبات افت سلیقۀ عمومی را فراهم آوردند.
چند یادداشت از تاریخ هنر گامبریچ دربارۀ «نوآوری» - ۱
شبنم حاجی‌جعفری
این یاددشت شامل پاره‌هایی از سخن گامبریچ در کتابش است که در آن به مفهوم نوآوری در طی تاریخ پرداخته است. هنگامی که این پاره‌ها را در کنار هم قرار می‌دهیم بهتر می‌توانیم سیر پیوسته‌ای را که او در تحول مفهوم نوآوری در هنر می‌دیده است درک کنیم. [۱] وقتی گامبریچ از هنر باستان سخن می‌گوید از «سبک» یاد می‌کند. در بارۀ هنر مصر می‌گوید: «یکی از ویژگی‌های مهم هنر مصری این است که همۀ آثار آن ــ تندیس‌ها، نقاشی‌ها و بناها ــ گویی وجه مشترکی دارند و از اصول یگانه‌ای تبعیت می‌کنند. ما چنین اصولی را که گویی...
در مواجهه با آثار تاریخی به دنبال چه چیزیم؟
شبنم حاجی‌جعفری
چند سالی است که اقبال عمومی از آثار تاریخی، موزه‌گردی و رجوع به بناها و سایت‌های تاریخی رو به فزونی گذاشته است. نیت‌ها و انگیزه‌ها و رویکردها و نحوۀ رفتار در این بازدیدها به میزان تنوع بافت جامعۀ ایران متنوع و مختلف است. اما در این میان نکته‌ای توجه مرا جلب کرد که بارها و بارها از زبان بسیاری آن را به الحان مختلف و بیان‌های گوناگونان شنیده‌ایم؛ نکته‌ای دربارۀ طلبمان از آن آثار.
وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر
