×

جستجو

موزه‌های وحشی: برنزهای بنین، خشونت استعماری و اعادۀ فرهنگی| دن هیکس

امروز وارد هر موزۀ اروپایی شوید، اشیای مسروقۀ امپراطوری را می‌بینید. این اشیاء پشت شیشه نشسته‌اند: موقرانه و با نورپردازی‌ای باسلیقه. قطعه‌کاغذهایی همراهشان نام، تاریخ، و مکان اصلشان را عرضه می‌کند. [در این کارت‌ها] اشاره نشده که همۀ این اشیاء دزدی‌اند.

 آثار اندکی هست که این تاریخِ یغماگرانه و چپاولیِ استعمار را به خوبیِ برنزهای بنین عیان کند؛ مجموعه‌ای از هزاران پلاک برنجی و عاج‌های حکاکی‌شده که نمایانگرِ تاریخ دربار سلطنتی «اوبا» از شهر بنین در نیجریه است. غارت آن در طول حملۀ نیروی دریایی بریتانیا در سال ۱۸۹۷ رخ داد و غنایم به ملکه ویکتوریا، موزۀ بریتانیا، و بی‌نهایت مجموعۀ خصوصی رسید.

داستان برنزهای بنین در قلبِ مباحث داغ دربارۀ اعادۀ فرهنگی، بازگرداندن به میهن، و استعمارزداییِ موزه‌ها جای دارد. در کتاب حاضر، نویسنده استدلالی قوی در باب بازگردادنِ فوریِ چنین اشیائی عرضه می‌کند که بخشی از پروژۀ کلان‌ترِ پرداختن به دِین ادانشدۀ استعمار است.

 

فهرست مطالب کتاب:

 

Preface

1. The Gun That Shoots Twice

2. A Theory of Taking

3. Necrography

4. White Projection

5. World War Zero

6. Corporate-Militarist Colonialism

7. War on Terror

8. The Benin-Niger-Soudan Expedition

9. The Sacking of Benin City

10. Democide

11. Iconoclasm

12. Looting

13. Necrography

14. The Museum of Weapons, etc

15. Chronopolitics

16. A Declaration of War

17. A Negative Moment

18. Ten Thousand Unfinished Events

Afterword: A Decade of Returns

 

 

اطلاعات بیشتر دربارۀ این کتاب:

https://www.plutobooks.com/9781786806840/the-brutish-museums/

اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
مطالعاتی در تاریخ فرهنگی ایرانی | مجموعه کتاب
مجموعهٔ حاضر مجموعه‌ای از کتاب‌ها و پژوهش‌ها در حوزهٔ مطالعات ایرانی است؛مجموعه‌ای در امتداد محفل «مقالات پمبروک»، که به همت چارلز ملویل در کمبریح تأسیس...
ناکارآمدی شیوه‌های فهم عِلّی در میراث فرهنگی ایستا (با نگاه به میراث جهانی چغازنبیل)
محمدعلی بدری
  چغازنبیل اگرچه میراثی ایستا[1]ست، این اقبال را داشته است که علاوه بر صورتِ[2] پدیده‌ها، محتواهای متنیِ مربوط به زمان احداث شهر را -در قالب آجرنوشته‌ها و گِل‌نوشته‌ها- در خود داشته باشد. اما آجرنوشته‌ها و گِل‌نوشته‌های «به‌دست‌آمده» از چغازنیبل اطلاعی دقیق از «چیستی مکانِ» شهرِ اونتاش[3] و بناها و معبدهای فرعی و معبد اصلی آن، چنان که بوده‌اند، به محققان عصر ما نمی‌دهد؛ زیرا جز چند نام از بناها و معبدهای فرعی و برخی مصالح به‌کاررفته در بنای ذیقورات[4] و اطلاعاتی مانند این‌ها در کتیبه‌های ایلامی چغازنبیل اطلاعی نمی‌توان یافت که مربوط به معماری و مکان این اثر باشد. تأکید بر واژﮤ «به‌دست‌آمده» نیز از همین جهت است. آیا ما می‌توانیم این محوطه –و یا هر محوطه و یا هر اثری دیگر- را بر مبنای داده‌های «به‌دست‌نیامده» قرائت کنیم؟ قطع ارتباط سه‌هزارساله ما با فرهنگ و رویدادها و زبان و آیین‌های روزگار ایلام میانه، یعنی عصری که شهر اونتاش در...
آغازی برای پایان یک رویکرد پراشتباه
فربد افشار بكشلو
مطرح شدن مجدد طرح توسعه ی حرم شاه چراغ (ع) سبب بروز نگرانی شدید در جامعهٔ معماری و شهرسازی ایران شده است.  افراد از دریچه‌های متفاوتی این نگرانی را مطرح کرده‌اند، ولی جای یک نگاه خالی بود: منطق اجتماعی فضای شهری بافت موجود و عواقب این مداخله برای آن. بر مبنای نظریهٔ چیدمان فضا، فعالیت میرا ترین عنصر شهری است و بسیار سریع‌تر از دو عنصر دیگر شهری، یعنی ساختمان و معبر، دچار دگرگونی می شود. در مقابل، معبر نامیراترین عنصر شهری است و خطی است که برای زمانی طولانی بر پیکر شهر باقی می‌ماند. بر مبنای پژوهش‌های متعددی که بر اساس الگوی برآمده از این نظریه صورت گرفته است، تخریب هر بافت نه تنها سبب از بین رفتن ابنیه می‌شود بلکه سبب تغییر وسیعی در ساختار شبکهٔ خیابانی آن محدوده نیز می شود. تغییراتی که برای مدتی طولانی در ساختار شهر مورد نظر باقی خواهند ماند، اصلاح آن امر...
توسعه، معماری و صورت‌بندی میراث در ایرانِ اواخر سدۀ بیستم: گذشته‌ای سرزنده| علی مظفری و نایجل وستبروک
این کتاب دربارۀ رابطه بین توسعه، معماری و بازتولید گذشته از راه طراحی معماری در ایرانِ اواخر سدۀ بیستم است. مظفری و وست‌بروک با تکیه...

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر