در آسیای میانه، مزارهای مسلمانان چندین سده است که به منزلۀ مراکز اجتماع عمل می‌کند؛ به خصوص مزارهای شهری بزرگ که در بسیاری از موارد به نظر می‌رسد هم در خدمت الهام‌بخشی و هم توسعۀ معماریِ شهر بوده است. در کتاب حاضر، مک‌چسنی تاریخ چهار مزار کهن گور امیر در سمرقند، مزار خواجه ابونصر پارسا در بلخ، روضۀ شریف در مزار شریف، و خرقة‌النبی در قندهار را ثبت می‌کند. در همۀ این چهار نمونه، پدیدآیی و تکامل معماریِ این مزارها از طریق روایت‌هایی از تاریخ اجتماعی و سیاسی آنها و شواهد تصویریِ مربوط به یک سده و نیم گذشتۀ آنها پیگیری شده است.
Four Central Asian Shrines: A Socio-Political History of Architecture
R.D. McChesney
Brill, 2021
– فهرست مطالب کتاب:
Introduction
Chapter 1 Gur-i Mir: The Timurid Shrine at Samarqand 1405–2016
Restricted Access
Chapter 2 Centering a City (1): The Khwajah Abu Nasr Parsa Shrine at Balkh
Chapter 3 Centering a City (2): The Noble Rawzah of Mazar-i Sharif
Restricted Access
Chapter 4 The Shrine of the Prophet’s Cloak, the Khirqat al-Nabī of Qandahar
Restricted Access
Conclusion
– اطلاعات بیشتر دربارۀ کتاب:
مطالعاتی در تاریخ فرهنگی ایرانی | مجموعه کتاب
برگزاری سخنرانی مجازی: «وضوخانه‌های مساجد در شرق نزدیک دوران میانه»
غَرْقْ در «غرق»: محققان فرنگی و تبعات و ریشه‌های یک اشتباه
سینا سلطانی
وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر
