مهدی محمّدی
گفت‌وگو با فیلیپ جانسون- قسمت اول
مهدی محمّدی
کتابی هست با عنوان «گفت‌وگو با معماران»[۱] شامل متن مصاحبهٔ جان دابلیو کوک[۲] و هاینریش کلاتس[۳] با تعدادی از معماران امریکایی هم‌عصرشان، از جمله فیلیپ جانسون، لویی کان، رابرت ونتوری و چند نفر دیگر. بر این کتاب که در سال ۱۹۷۳م منتشر شده وینسنت اسکالی[۴] هم تقریظی نوشته است. مهم‌ترین نکته‌ای که اسکالی به آن اشاره کرده تازگی سخنانی است که از آن معماران در این کتاب نقل شده است. من هم وقتی کتاب را خواندم از کیفیت خاص پرسش‌ها و پاسخ‌های موجود در آن حیرت کردم. در میان همهٔ گفتگوها اما، گفتگوی نویسندگان کتاب با فیلیپ جانسون برای من...
فلسفۀ معماری: مدخل فلسفۀ معماری دانشنامۀ استنفورد ساول فیشر| ترجمۀ مهدی محمدی، حسین رهنما
مهدی محمّدی
دانش معماری دامنهٔ بسیار گسترده‌ای از علوم مختلف را در برمی‌گیرد و از آنجا که با انسان سر و کار دارد، به نحوی از انحاء با رشته‌های مختلف علوم انسانی درگیر می‌شود. فلسفه یکی از این رشته‌هاست که در دهه‌های اخیر و به لطف گسترده‌تر شدن بحث فلسفهٔ معماری و معماری فلسفی پیوند عمیق‌تری با معماری پیدا کرده است. نزدیکی ادبیات برخی از نحله‌های فلسفی چون پدیدارشناسی، باعث شده تا گرایش به فلسفه در میان معماران گسترش یابد. از سوی دیگر برخی از وجوه اندیشه‌ورزی در معماری چون زیبایی‌شناسی مستقیماً با رویکردهای فلسفی ارتباط می‌یابد و پرداختن به این موضوعات...
عادت تعمیم معماری نواحی مرکزی ایران به کل این سرزمین
مهدی محمّدی
در بیشتر کتاب‌ها، مقاله‌ها، شرح درس‌هایی که با موضوع معماری ایران در دورهٔ اسلامی نوشته و عموماً با عنوان «معماری اسلامی» و مشتقات آن نام‌گذاری می‌شود فرضی ناگفته و احتمالاً ناخودآگاه نزد نویسنده وجود دارد مبنی بر این که برای مطالعهٔ معماری «اسلامی» ایران کافیست مسجدهای گنبددار و خانه‌های حیاط‌دار و ابنیهٔ حکومتی نواحی مرکزی ایران (در شهرهایی همچون اصفهان و یزد و آبادی‌های اطراف آنها) را بشناسیم.[۱] در واقع معماری مخصوص نواحی مرکزی ایران به کل سرزمین فرهنگی ایران تعمیم داده می‌شود و در نتیجه، انواعی از معماری و سنت‌های مرتبط با آن همچون معماری مخصوص نواحی سرسبز میان...
نردین و خبر زلزلهٔ آن در سال ۱۳۰۰ق/ ۱۲۶۲ش
مهدی محمّدی
نردین حالا روستای بزرگی است با بیش از هزار خانوار جمعیت. این روستا مرکز دهستان نردین است که امروز از توابع شهرستان شاهرود و استان سمنان محسوب می‌شود. ظاهراً نردین سابقه‌ای چندصدساله دارد و توصیف آن را در سفرنامه‌های باقی‌مانده از دو سفر ناصرالدین‌شاه از تهران به خراسان نیز آمده است؛ مثلا در مطلع‌الشمس می‌خوانیم که نردین قصبهٔ ناحیه‌ای به همین نام شامل شش آبادی نردین و گلستان و تَلِبُن (تله‌بن یا تلبین) و حسین‌آباد و نانیک و باغچه بوده است. در آن سال‌ها ناحیهٔ نردین از منازل یکی از دو مسیر متدوال برای مسافرت از تهران به مشهد بوده؛...
وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر
