مهدی علیزاده از معماران برجسته دوره پهلوی دوم است. او یکی از پرکارترین معماران این دوره بوده و خانههای فراوانی طراحی کرده که تعدادی از آنها همچنان باقی ماندهاند. در گام اول پژوهش از طریق مصاحبۀ حضوری با مهدی علیزاده و جمعآوری اسناد و مدارک کتابخانهای به شناخت و اهمیت مهدی علیزاده و آثارش در تاریخ معماری ایران پرداخته شد. پس از جمعآوری منابع، مشخص شد که فقط چهار خانه از او در تهران باقی مانده است که بهجز یک مورد، امکان مراجعه حضوری به سه خانۀ دیگر وجود نداشت. تنها خانۀ باقیمانده که شرایط بازدید از آن فراهم شد، خانه کوهبُر بود که با عنوان «خانۀ علیزاده» در فهرست میراث فرهنگی ثبت شده است و ساختار متفاوتی نسبت به خانههای همدورۀ خود دارد. این تحقیق به شناخت و فهم این اثر اختصاص دارد و مراحل بعدی تحقیق در راستای رسیدن به این هدف پیش رفت. در گام دوم تحقیق بازدید، عکسبرداری و مستندنگاری از خانۀ علیزاده انجام شد و نقشهها و حجم ساختمان با نرمافزار ترسیم شدند. در این مرحله منابع لازم برای شناخت بنا به دست آمد. در گام سوم و چهارم به تحلیل اثر در دو قالب کالبد و فضا با استفاده از منابع گام اول و دوم پرداخته شد و ویژگیهایی از معماری این خانه را آشکار کرد. در فصل کالبد با استفاده از مدارک به تحلیل ویژگیهای کالبدی خانه و در فصل فضا به سازماندهی و روابط فضایی در بنا پرداخته شد. در گام پنجم با توجه به مراحل قبل، به بررسی این خانه از نظر مکان پرداخته شد و شیوۀ زندگی ساکنان در این بنا را آشکار کرد. در این مرحله برای درک بهتر، مصاحبههایی نیز با ساکنان صورت گرفت. در نتیجۀ این روند، شناخت مناسبی از معماری این خانه به دست آمد و تا حدودی ما را با معماری مهدی علیزاده آشنا کرد. در این مدت مصاحبههای مفصلی با مهدی علیزاده صورت گرفته که در تحلیلها از آن ها استفاده شده است.
- دانشکدۀ معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
- دانشجو: الهام خوشبخت
- استادان راهنما: دکتر زهره تفضّلی
- داوران: دکتر محمد فلّاح، دکتر آزاده آقالطیفی
- زمان: دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۱۴