در دوره قاجاریه با توجه به ریشه های فرهنگ ایلی، بستر جغرافیایی مناسب پایتخت و ثبات سیاسی باغ سازی به ویزه در دورۀ فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه رواج یافت. منطقۀ شمیران با داشتن شکارگاه‌های فراوان و همچنین نزدیکی به دارالخلافه برای باغ‌سازی مناسب بود. پس در اردوگاه‌ها باغها و عمارت‌هایی برای شاه ساخته شد. معمول بود در کنار هر باغ منتسب به شاه درباریان نیز باغ‌هایی بسازند تا در رکاب شاه باشند. مصداق‌های فراوانی از این باغها در دورۀ ناصری وجود دارد. دو باغ کامرانیه و فردوس از آن جمله است.
در این تحقیق، یاسمن شمس‌زاده، طرح و ساختار اصیل دو باغ کامرانیه و فردوس را بررسی می‌کند. بدین منظور می‌کوشد، با تکیه بر متون و تصاویر تاریخی طرح اصیل این دو را بازیابد. این تحقیق سه فصل دارد. فصل اول،«باغ‌سازی دورۀ ناصری در شمیران»، بستر جغرافیایی شمیران و باغ‌های ناصری آن را بررسی می‌کند. فصل دوم، «باغ فردوس»، سیر تحول، بستر و همجواری باغ فردوس، هندسه و عناصر اصلی باغ شناسایی می‌شود. در فصل سوم، «باغ کامرانیه»، نیز به همان ترتیب فصل دوم باغ کامرانیه و هندسۀ اصیل آن شناخته می‌شود.
یاسمن شمس‌زاده. « بررسی ویژگی‌های باغ‌های ییلاقی تهران در نیمۀ دوم قاجاری: باغ فردوس و باغ کامرانیه ».پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران. استاد راهنمای اول: دکتر لادن اعتضادی. استاد راهنمای دوم: دکتر علی علائی. استاد مشاور: مهندس صدیقه گلشن. تهران: دانشگاه شهید بهشتی، تیر ۱۳۹۲.
وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر
