×

جستجو

بزرگداشت استاد محمدرضا شجریان

بزرگداشت استاد محمدرضا شجریان 

سخنرانان: رامبد صدیف، شهرام ناظری، حسین علیزاده، داریوش طلایی، محمدرضا درویشی، علی اکبر مرادی و فریبا داودی، عباس میلانی

میزبان: دانشگاه استنفورد

زمان: ۱۰ دسامبر ۲۰۲۰| ۱۰ دی ۱۳۹۹

 

▪️Tribute to Maestro Mohammad Reza Shajarian

Stanford Festival of Iranian Arts Events

December 10, 2020 - 10:00AM

 

 

[متن معرفی برنامه در وبگاه دانشگاه استفورد]

در دهم دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ده صبح به وقت کالیفرنیا، به ما بپیوندید تا در مراسمی با شرکت برخی از برجسته‌ترین استادان موسیقی ایران، همکاران و شاگردان استاد شجریان (۱۹۴۰-۲۰۲۰) یاد و کار و شخصیت او را گرامی بداریم.  استادان رامبد صدیف، شهرام ناظری، حسین علیزاده، داریوش طلایی، محمدرضا درویشی، علی اکبر مرادی و فریبا داودی هر یک هم نکاتی در مورد  میراث هنری استاد شجریان خواهند گفت و هم قطعه‌ای به یاد او اجرا خواهند کرد. برای ثبت نام به سایت زیر مراجعه بفرمایید. 

 

برنامه به زبان فارسی است. 

 

این مراسم به طور زنده در کانال یوتیوب و فیسبوک‌ ما پخش خواهد شد. برای پیوستن به این پخش زنده و دریافت پیام یادآوری در مورد مراسم لطفاً به لینک زیر مراجعه کنید.  

 

اطلاعات بیشتر:

 

https://iranian-studies.stanford.edu/events/tribute-maestro-mohammad-reza-shajarian

ثبت‌نام در این برنامه:

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSes8svg_0rWHjLBkDXqnjAwBXzPGrt3Ez_ubkbE23LxsZwzlQ/viewform

اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
یادداشتی به یاد محمدرضا لطفی در سالگرد درگذشت او*
بابک خضرائی
لطفی در یک کلمه نادرۀ دوران بود. از موسیقی فلکلوریک تا کار با ارکستر سمفونیک طبع‌آزمایی کرد و از کلاسیک‌ترین شیوه‌های اجرای موسیقی ایرانی تا موسیقی خانقاهی، و از شعر کهن تا شعر نو؛ در آن سال‌هایی که نمی‌دانم آیا تعداد کسانی که هم «داروگ» نیما را خوانده بوده باشند و هم «راگ عبدالله» بلد بوده باشند به عدد انگشتان یک دست می‌رسید یا نه. همچنان که در اندیشۀ سیاسی و طریقتی که برگزید هم تفاوت فضای فکری کم نبود. به یک معنا هم جهان‌وطن بود؛ پدرش زاده خلخال، خودش زاده گرگان، در کردستان ازدواج کرد و در تهران به دانشگاه رفت و سال‌ها در اروپا و امریکا بود اما هیچ‌وقت گم نمی‌شد و گم نمی‌کرد؛ سر رشته‌ای در دستش بود که به پرده‌های سازش می‌رسید و جانش را به این فرهنگ پیوند می‌داد. در پی معشوق و به شوق آموختن، نزد هرکس که چیزی از موسیقی می‌دانست می‌رفت. از...

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر