ترسیم کردن برای دیدن اولین کتابی است که تاریخ طراحی معماری را با استفاده از آخرین تحقیقات در زمینهٔ علوم شناختی و شناخت بدنمند (embodied cognition) بررسی میکند. نویسنده با مقدمهای دربارهٔ ادراک بصری، علوم شناختی، تفکر طراحی و شیوههای ایدهپردازیای که گروههای معماران در کار حرفهای به کار میگیرند، دورۀ ۱۲هزار سالهای را به دنبال اطلاعاتی مشخص دربارهٔ طرحهای شناختی جستجو میکند که هوموساپینسها برای ساخت ساختمانها و زیستگاههایشان به کار میگرفتند. طبق پیشینهٔ به دست آمده این شیوههای تفکر به سه پارهٔ شناختی بزرگ تقسیم میشود: ساختن (crafting)، تجسّم کردن (depicting) و سرهم کردن / مونتاژ (assembling)، هر کدام در چارچوب زمانی بخصوص. تحلیل نویسنده به نظریهٔ مرلین دونالد دربارهٔ شناخت تقلیدی و نمادین متکی است که برای ظهور ذهن مدرن حیاتی است. به علاوه نظریههای مربوط به نمایشگری و بدنمندی را به کار میگیرد تا رابطۀ این اقسام شناخت را با معماری روشن کند.
فصلهای کتاب به برآمدن «تجسّم کردن» در دورهٔ رنسانس، آموزش معماران در دوران مدرن، توهمگرایی و صحنهنگاری باروک، افول سواد صنعتگری در دوران روشنگری و تجربههای مدرن با مدلها، مونتاژ و خیال حرکت میپردازد. نویسنده در جمعبندی کتاب با انتقاد از طراحی و آموزش معاصرْ تلاش میکند مبلّغ طراحی بر پایۀ بدنمندی باشد که از نظر او قوهای نیروبخش در مواجهه با بحران در حرفۀ معماری، تغییرات اقلیمی، کمبود انرژی، نابرابری و مسئلۀ نیاز به تهیهٔ مسکن برای جمعیتی بالغ بر هفت میلیارد است که در دهههای آینده شکل خواهند. این مطالعه نمای روشنی از تحقیقات فعلی در دو زمینهٔ مرتبط را ارائه میدهد که تا کنون تطبیق دادهنشدهاند و طرحی برای تحقیقات آتی ترسیم میکند. کتابشناسی مفصلِ این کتاب منابع بهروزی را در حوزهٔ علم و تاریخ معماری در اختیار خوانندگان قرار میدهد.
Draw in Order to See: A Cognitive History of Architectural Design
Mark Alan Hewitt
ORO Editions, 2020
– اطلاعات بیشتر دربارۀ این کتاب: