برگزاری سخنرانی مجازی: «بناهای معروف به ابواسحاقیه در ایران و سرزمین‌های اسلامی»
سخنران: عمادالدین شیخ‌الحکمایی
میزبان: انجمن علمی مطالعات معماری ایران دانشگاه شهید بهشتی
زمان: ۱۸ دی ۱۳۹۹| ساعت ۱۸
انجمن علمی مطالعات معماری ایران دانشگاه شهید بهشتی در تلاش است برای آشنایی و معرفی فعالان این حوزه‌ٔ فکری سلسله نشست‌هایی ترتیب دهد که به معرفی بزرگان این رشته و کار‌های کمتر شناخته شده‌ٔ ایشان بپردازد؛ به همین خاطر در نشست پیش روی میزبان استاد بزرگوار آقای عمادالدین شیخ‌الحکمایی خواهیم بود تا از ایشان درباره‌ٔ پژوهش کمتر شناخته‌شده‌شان بپرسیم. استاد هایده لاله به همراه استاد شیخ‌الحکمایی چندی پیش گونه‌بنای جدیدی را در محدوده‌ٔ شهر کازرون شناسایی کردند. مقرر است آقای شیخ‌الحکمایی در این جلسه از مسیر یافتن این گونه‌بنا و تحقیق درباره‌ٔ آن بگویند.
ابو اسحاقیه نام گونه‌بنایی است پدید‌آمده طی قرن‌های چهارم تا نهم هجری قمری. «ابواسحاق ابراهیم بن شهریار بن زادان فرح بن خورشید» بانی این بنا‌ها بود و سعی داشت دین اسلام را در میان زرتشتیان فارس تبلیغ کند. تلاش‌های او در این راه به پدید‌آمدن فرقه‌ٔ «مرشدیه» یا «اسحاقیه» انجامید. این فرقه در طول عمر خود و پیش از نابودی‌اش به دست شاه اسماعیل صفوی، در قرن نهم، به بلوغی در ساخت بناهای خود رسید. این اجتماع، برای رفع نیاز‌های خود، مجموعه بناهایی را برپا می‌کردند که تا پیش از آن بی‌سابقه بود؛ مجموعه بناهایی با هم‌نشینی مسجد، مدرسه، مقبره، و محل زندگی یا گردهمایی اعضای فرقه.
مقر اصلی و مرکزی این فرقه در کازرون واقع شده بود و از آن‌جا سایر مجموعه‌های پیروان خود را راهنمایی می‌کرد. این مجموعه‌ی ساخته شده در کازرون، مهم‌ترین و گسترده‌ترین بنای مربوط به این فرقه بود. مجموعه بناهای این افراد در زمان‌های مختلف نام‌هایی متفاوتی به خود گرفته است. گاه آنها را «رباط» می‌خواندند و گاه «خانقاه»؛ اما بنا بر استناد به اسنادی از سده‌ی نهم، که دوره‌ٔ شکوفایی این سلسله بود، به تمام این بنا‌ها، چه در داخل و چه در خارج از سرزمین ایران، «ابواسحاقیه» اطلاق می‌شد. این مجموعه بنا‌ها و هم‌نشینی بین اجزایش در قرون میانه الگویی شد برای برپایی بناهای مغولی.
برای شرکت در این برنامه به پیوند زیر مراجعه کنید:
وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر
