×

جستجو

دری تاریخی متعلق به یک خانوادۀ ایرُنی در جمهوری اوستیا- آلانیا، منطقه قفقازِ روسیه

مردم اوستیا نام قوم خود را ایرُن و یا آلان و سرزمین خود را ایرستون یا آلانیا می‌نامند. آلان‌ها یک قوم آریایی هستند و نام آلان را در اروپا، آسیا و آفریقا (کاتالانیا، آلن سو، آلن، ...) برگرفته از کلمۀ آریایی می‌دانند. در شاهنامه بارها به قوم آلان پرداخته شده و در ایرانِ امروزی نیز چند روستا به نام آلان وجود دارد. به گفتۀ مدیر موزۀ دانشگاهِ اوستیا، خانواده‌های آلانی، علائم خانوادگی خود را بر روی درب خانۀ یکدیگر حک می‌کردند تا ضمن بیان وابستگی‌های قومی و منطقه‌ای، بتوانند برای ایجاد امنیت و حفاظت در مقابل یورش‌ها وغارت‌ها، قدرت و ارتباطات خود را نشان دهند.

اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
فراخوان ارسال مقاله برای «نشریۀ معماری اسلامی»: تغییرات اقلیمی و محیط مصنوع در جهان اسلام
This special issue of IJIA focuses on the impact of the current climate crisis on the built environments of the Islamic world, a space encompassing the Middle East, as well as Africa, Asia, and more recent geographies in Islam’s global dimensions. Specifically, it seeks to unpack this complex topic by utilizing architecture as a space of discourse for thinking about how one might craft a theory of ‘critical environmentalism’ across the Islamic world.
جلسۀ رونمایی از کتاب «نوشتن تاریخ معماری: شاهد و روایت در سدۀ بیست‌ویکم»
کتاب با مثال‌هایی از زمان‌ها و مکان‌های متنوع ــ از بناهای انقلابی هاییتی در سدۀ هجدهم تا شرکت‌های ساختمانی وایمارِ آلمان و کمپ‌های پناهجویان افریقایی...
معماری هنر و معماری جادویی در شاهنامه
مهرداد قیومی بیدهندی
در عالمی که فردوسی در شاهنامه تصویر کرده است، معماری (به معنای ساختن مکان زندگی انسان) جایگاه مهمی دارد. در این عالم، معماری بر دو نوع است: معماری برآمده از هنر و معماری برآمده از جادویی. معنای هنر در شاهنامه با معنای امروزی این واژه تفاوت دارد. هنر خاستگاهی ایزدی دارد و با نیکویی پیوسته است. در برابر آن، جادویی است که بدهنری و بددانشی و اهریمنی است. معماریِ هنر صفت‌های بهشتی دارد، دل‌آرا و جاودانه است. معماری جادویی صفت‌های دوزخی دارد و جای ماندن آدمیان و نیکوان نیست. معماری هنر بهترین شیوۀ شاهان فرهمند است و با آن فرّ و گوهر خود را نشان می‌دهند و آبادانی و نیکویی می‌گسترند. برخی از آنان، به پیغام سروش ایزدی، شهرهای جاودانه می‌سازند که جای جاودانان نجات‌دهندۀ جهان است.  در گزارش شاهنامه از سرگذشت ایرانیان، معماری و هنر در گذر روزگار سیری فروکاهنده دارند. در آغاز این روزگار، در زمان چهار پیامبر-پادشاه...
تزیینات گچی در معماری ایران و سرزمین‌های همسایه‌اش: پژوهش‌های تازه- افق‌های تازه| برگزاری همایش
گچ یکی از گسترده‌ترین وسایل تزیین در طول تاریخ معماری بوده است و در سال‌های اخیر به آن به‌طور فزاینده‌ای توجه شده است. پیش از این، تزیینات گچی در سرزمین‌های شرقی اسلامی به صورت پراکنده مطالعه شده و با این حال دریافت علمی به دست‌آمده از این مطالعات تحت تأثیر شکاف‌های رشته‌ای و روش‌شناختی متعددی قرار داشته است. جدایی تحقیقات مربوط به دوره‌های پیش از اسلام و دوران اسلامی حاکی از باور به این بود که گچ‌کاری‌های پیش از اسلام محصول دوره‌ای جداگانه، یا در بهترین حالت پیش‌زمینۀ فنون تزیینات معماری بود که در دوران اسلامی کاملاً شکوفا می‌شد. علاقۀ گسترده‌تر به گچ‌بری‌های دوران متقدّم اسلامی غالباً به اشیایی از اقامتگاه خلیفه عباسی در رقّه یا سامرا محدود می‌شد، در حالی که گچ‌بری‌های دوران متقدّم در سایر مناطق ناشناخته باقی مانده بود و یا متّکی به همان محوطه‌های موجود در میان‌رودان تلقی می شدند. با این حال، مجموعه‌ای از پروژه‌های...

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر