×

جستجو

دعواهای صابونی

«مقرر فرموديم كه هركس به هر طريق كه خواهد صابون پزد و فروشد تا اين معنى باعثِ رفاهتِ احوالِ كافۀ برايا گشته احدى را بدين جهت راهِ شلتاق و تعرض بر احدى نباشد»


 


این بخشی از متنِ لوحه‌ای سنگی است در مسجد جامع صغير كهنه در محله شادخانه نی‏ريز 


 


 


 


گویا صابونخانه‌های اجباری در کار بوده است که پیه را از قصابان به زور و ارزان می‌خریدند و در کارِ صابون می‌کردند. ریختنِ صابون و خرید و فروشِ آن هم حقِ انحصاری این صابونخانه‌ها بوده. صابونِ عمل آمده را حاکم و متصدی به اجبار و با نامِ طرح به مردم می‌دادند. گاهی این صابون آن‌چنان بد بوده که کف نمی‌کرده (از این رو به هر چیزِ بی‌خاصیت صابونِ سلطانی گویند). این لوحه یکی از احکامِ شاهانه است برای فیصله دادن به این دعواهای صابونی. دعواهای صابونی به متن‌هایی چون حبیب‌السیر هم راه یافته است.  

 

اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
جستار چهارم از پنج جستار در باب نقش معماری و شهر در رمان یوسف‌آباد، خیابان سی‌وسوم، نوشته‌ی سینا دادخواه [۴] | نازنین عارف‌کیا
آخرین راوی رمان، دختری بیست‌­ساله به اسم نداست که نام او نیز مانند سه شخصیت دیگر، از بخش اول تا چهارم بارها تکرار شده و در تمام بخش‌­های دیگر حضور دارد. تجربه‌­ی ندا در مواجهه با شهر و بناها قدری متفاوت با بقیه­‌ی راویان است؛ چرا که مسیر زندگی او نیز تفاوت­‌های زیادی با باقی شخصیت­‌ها دارد. او که دوران نوجوانی خود را، مانند سامان، در شهرک اکباتان گذرانده، زمانی ناچار به کوچ همراه خانواده­‌اش شده و به بندرعباس می‌­رود.
احیای «شهر اسلامی» در قرون ۲۰ و ۲۱ | میزگرد
«شهر اسلامی» به‌عنوان یک مفهوم و موضوع تاریخی مبهم از قرن نوزدهم در تخیل اروپایی ابداع شده است. با این حال، نقد شرق‌شناسی این انتظار را که تجدید حیات عقاید و سیاست‌های اسلامی آغازگر مرحله جدیدی از شهرسازی اسلامی باشد، به‌ویژه در حکومت‌های دین‌سالاری مسلمان مانند ایران و همچنین ترکیه و خلیج‌فارس، فرونشانده است.
نظم بصری تفرجگاه؛ چهارباغ اصفهان صفوی و تجربه‌های حسی‌اش | برگزاری رویداد
فرشید امامی بر اساس کتاب اخیر خود با عنوان اصفهان: معماری و تجربه شهری در ایران اولیه (انتشارات دانشگاه ایالتی پن، 2024) که به تازگی...
«تأملی بر اسطوره‌ی شیخ بهایی در معماری» | جعفر طاهری
اندیشه‌ی اسطوره‌ای بهاء‌الدین عاملی (شیخ بهایی)، بیش از چهار سده حاکم بر قلمروهای گوناگون علوم و فنون، بویژه معماری بوده است. مقاله‌ی حاضر تأملی تاریخی در آثار و لایه‌های پنهان زندگی شیخ بهایی و ارتباط او با قلمرو معماری است؛ و تلاش می‌کند با استناد به مدارک تاریخی اندیشه‌ی دیرپای توانایی و حضور برجسته‌ی شیخ در قلمرو معماری را مورد تحلیل قرار دهد.

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر