×

جستجو

ویرانه‌های پالمیرا و بعلبک| رابرت وود

ویرانه‌های پالمیرا و ویرانه‌های بعلبک که اولین بار در دههٔ ۱۷۵۰ منتشر شد گزارشی باارزش از سفر سه عتیقه‌شناس، رابرت وود، جان بووری  و جمیز داوکینز، و یک طراح، جیووانی باتیستا بورا، به مشرق‌ است. این مجلدات با بیش از ۱۰۰ طرح از معماری کلاسیک دو شهر باستانی پالمیرا و بعلبک، اولین نمونه‌های شناخته شده از تک‌نگاری‌ها را در سایت‌های باستان‌شناسی عرضه می‌کند. آنها در فراهم آوردن گفتگو‌های نظام‌مند در بارهٔ جغرافیای فیزیکی و انسانی سایت‌ها همراه با دو گونه شاهد تصویری منحصر به فرد بودند: نماهای سایت‌های باستانی در وضعیت کنونی و پلان‌های پرجزئیات آنها، با اندازه‌گذاری، از مشخصه‌های معماری. عتیقه‌شناسان به سرعت این رویکرد جدید را در اواخر سده‌ٔ هجدهم تکرار کردند و بر معماری نئوکلاسیک در بریتانیا و اروپا و شمال آمریکا اثرگذار بودند.

بازتولید تمام طرح‌ها و شرحی تازه بر آنها از دانشوری برجسته، بنجامین اندرسون، از ویژگی‌های ویراست جدید این کتاب است.

The Ruins of Palmyra and Baalbek

by Robert Wood

Bloomsbury, 2021

فهرست مطالب کتاب:

Volume I: The Ruins of Palmyra

Introduction by Benjamin Anderson

The Publisher to the Reader

An Enquiry into the Ancient State of Palmyra

The Inscriptions

A Journey Through the Desert

Plates 1-57

 

Volume II: The Ruins of Baalbek

Journey from Palmyra to Baalbek

Ancient State of Baalbek

Explanation of the Plates

Plates 1-46

اطلاعات بیشتر دربارۀ کتاب:

https://www.bloomsbury.com/uk/ruins-of-palmyra-and-baalbek-9780755617265

اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
یادداشتی به یاد محمدرضا لطفی در سالگرد درگذشت او*
بابک خضرائی
لطفی در یک کلمه نادرۀ دوران بود. از موسیقی فلکلوریک تا کار با ارکستر سمفونیک طبع‌آزمایی کرد و از کلاسیک‌ترین شیوه‌های اجرای موسیقی ایرانی تا موسیقی خانقاهی، و از شعر کهن تا شعر نو؛ در آن سال‌هایی که نمی‌دانم آیا تعداد کسانی که هم «داروگ» نیما را خوانده بوده باشند و هم «راگ عبدالله» بلد بوده باشند به عدد انگشتان یک دست می‌رسید یا نه. همچنان که در اندیشۀ سیاسی و طریقتی که برگزید هم تفاوت فضای فکری کم نبود. به یک معنا هم جهان‌وطن بود؛ پدرش زاده خلخال، خودش زاده گرگان، در کردستان ازدواج کرد و در تهران به دانشگاه رفت و سال‌ها در اروپا و امریکا بود اما هیچ‌وقت گم نمی‌شد و گم نمی‌کرد؛ سر رشته‌ای در دستش بود که به پرده‌های سازش می‌رسید و جانش را به این فرهنگ پیوند می‌داد. در پی معشوق و به شوق آموختن، نزد هرکس که چیزی از موسیقی می‌دانست می‌رفت. از...
نجاتِ «عکّاس بایرون»؛ معرفی مجموعۀ تصاویر ایران و افغانستان از رابرت بایرون در آرچ‌نت
حمیدرضا نوری‌مطلق
از نقاط قوت آلبومِ بایرون، پوشش تصویری کامل وی از داخل بناهاست. این در حالی است که در این دوره به‌ندرت می‌توان تصاویرِ باکیفیتی از...

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر