علی ابن حسن شیرازی و فرزندان او از قرن ۱۰ میلادی به مدت ۵۰۰ سال چندین دولتشهر در شرق آفریقا ایجاد کرده و امپراتوری پرافتخار زنگبار را تاسیس نمودند؛ اکنون نیز در کشورهای تانزانیا، کنیا و سومالی مردمان بسیاری برای اثبات شیرازی بودن خود با یکدیگر رقابت دارند زیرا شیرازیها اولین مردمانی بودند که ساختمانسازی، شهرسازی، کشتیسازی و تجارت جهانی را به شرق آفریقا بردند و تنها گروهی بودند که بدون جنگ در آفریقا امپراتوری ایجاد کردند. شهر و جزیره کیلوا اولین دولتشهر شیرازیها در این امپراتوری است. جزیره کیلوا با داشتن آثار بینظیری از تمدن شیرازیها مانند دو مسجد زیبا و دو قصر باشکوه در سال ۱۹۸۱م در فهرست میراث جهانی بشری در یونسکو به ثبت رسیده است.<\\\/p><\/p>
اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
جستار چهارم از پنج جستار در باب نقش معماری و شهر در رمان یوسفآباد، خیابان سیوسوم، نوشتهی سینا دادخواه [۴] | نازنین عارفکیا
آخرین راوی رمان، دختری بیستساله به اسم نداست که نام او نیز مانند سه شخصیت دیگر، از بخش اول تا چهارم بارها تکرار شده و در تمام بخشهای دیگر حضور دارد. تجربهی ندا در مواجهه با شهر و بناها قدری متفاوت با بقیهی راویان است؛ چرا که مسیر زندگی او نیز تفاوتهای زیادی با باقی شخصیتها دارد. او که دوران نوجوانی خود را، مانند سامان، در شهرک اکباتان گذرانده، زمانی ناچار به کوچ همراه خانوادهاش شده و به بندرعباس میرود.
احیای «شهر اسلامی» در قرون ۲۰ و ۲۱ | میزگرد
«شهر اسلامی» بهعنوان یک مفهوم و موضوع تاریخی مبهم از قرن نوزدهم در تخیل اروپایی ابداع شده است. با این حال، نقد شرقشناسی این انتظار را که تجدید حیات عقاید و سیاستهای اسلامی آغازگر مرحله جدیدی از شهرسازی اسلامی باشد، بهویژه در حکومتهای دینسالاری مسلمان مانند ایران و همچنین ترکیه و خلیجفارس، فرونشانده است.
نظم بصری تفرجگاه؛ چهارباغ اصفهان صفوی و تجربههای حسیاش | برگزاری رویداد
فرشید امامی بر اساس کتاب اخیر خود با عنوان اصفهان: معماری و تجربه شهری در ایران اولیه (انتشارات دانشگاه ایالتی پن، 2024) که به تازگی...
«تأملی بر اسطورهی شیخ بهایی در معماری» | جعفر طاهری
اندیشهی اسطورهای بهاءالدین عاملی (شیخ بهایی)، بیش از چهار سده حاکم بر قلمروهای گوناگون علوم و فنون، بویژه معماری بوده است. مقالهی حاضر تأملی تاریخی در آثار و لایههای پنهان زندگی شیخ بهایی و ارتباط او با قلمرو معماری است؛ و تلاش میکند با استناد به مدارک تاریخی اندیشهی دیرپای توانایی و حضور برجستهی شیخ در قلمرو معماری را مورد تحلیل قرار دهد.