×

جستجو

معرفی مقبرۀ قُمری دربندی، مرثیه‌سرای اهل بیت (ع)، در شهر دربند روسیه

میرزا محمد تقی قُمری گلزار دربندی (۱۲۳۵- ۱۳۰۹ق)، شاعر و مرثیه‌سرای ایرانی است که دو دیوان شعر به ترکی و فارسی در مدح و مرثیه اهل بیت و به ویژه امام حسین(ع) سروده است.
قُمری چنانچه خودش می‌گوید جوانی را در کامجویی و شادخواری سپری کرده و از ۳۰ سالگی به سرودن پرداخته است:
«عمر خود را صرف وصف خط و خال ابروی هلال زیبا رویان نمودم که یک دفعه عقل ممتاز به خطاب درآمد».
کنز المصائب، عنوان دیوان ترکی قُمری است که بارها در تبریز و تهران منتشر شده است و کنز المعارف، دیوان فارسی قُمری است که توسط فرزندش جمع‌آوری و نسخه خطی آن در انستیتو نسخ خطی باکو نگهداری می‌شود.
نمونه‌ای از اشعار قُمری دربندی: احسن الله باز طبعم پر زد از پرواز عشق/ بال زرین بر گشاد از همت آغاز عشق/ عندلیب طبع پیرم باز با نظم جوان/ گلشن آرا شد به شور و ششدر و شهناز عشق.

 

اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
جستار چهارم از پنج جستار در باب نقش معماری و شهر در رمان یوسف‌آباد، خیابان سی‌وسوم، نوشته‌ی سینا دادخواه [۴] | نازنین عارف‌کیا
آخرین راوی رمان، دختری بیست‌­ساله به اسم نداست که نام او نیز مانند سه شخصیت دیگر، از بخش اول تا چهارم بارها تکرار شده و در تمام بخش‌­های دیگر حضور دارد. تجربه‌­ی ندا در مواجهه با شهر و بناها قدری متفاوت با بقیه­‌ی راویان است؛ چرا که مسیر زندگی او نیز تفاوت­‌های زیادی با باقی شخصیت­‌ها دارد. او که دوران نوجوانی خود را، مانند سامان، در شهرک اکباتان گذرانده، زمانی ناچار به کوچ همراه خانواده­‌اش شده و به بندرعباس می‌­رود.
احیای «شهر اسلامی» در قرون ۲۰ و ۲۱ | میزگرد
«شهر اسلامی» به‌عنوان یک مفهوم و موضوع تاریخی مبهم از قرن نوزدهم در تخیل اروپایی ابداع شده است. با این حال، نقد شرق‌شناسی این انتظار را که تجدید حیات عقاید و سیاست‌های اسلامی آغازگر مرحله جدیدی از شهرسازی اسلامی باشد، به‌ویژه در حکومت‌های دین‌سالاری مسلمان مانند ایران و همچنین ترکیه و خلیج‌فارس، فرونشانده است.
نظم بصری تفرجگاه؛ چهارباغ اصفهان صفوی و تجربه‌های حسی‌اش | برگزاری رویداد
فرشید امامی بر اساس کتاب اخیر خود با عنوان اصفهان: معماری و تجربه شهری در ایران اولیه (انتشارات دانشگاه ایالتی پن، 2024) که به تازگی...
«تأملی بر اسطوره‌ی شیخ بهایی در معماری» | جعفر طاهری
اندیشه‌ی اسطوره‌ای بهاء‌الدین عاملی (شیخ بهایی)، بیش از چهار سده حاکم بر قلمروهای گوناگون علوم و فنون، بویژه معماری بوده است. مقاله‌ی حاضر تأملی تاریخی در آثار و لایه‌های پنهان زندگی شیخ بهایی و ارتباط او با قلمرو معماری است؛ و تلاش می‌کند با استناد به مدارک تاریخی اندیشه‌ی دیرپای توانایی و حضور برجسته‌ی شیخ در قلمرو معماری را مورد تحلیل قرار دهد.

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر