«صنف بنایان و معماران دوران اسلامی؛ آداب، اندیشهها و حیات حرفهای»
جعفر طاهری انتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۴۰۲
بیش از دو قرن از مطالعهی علمی تاریخ معماری دوران اسلامی و بررسی زمینههای مختلف شکلگیری این میراث کهن میگذرد؛ اما اصحاب معماری و تشکیلات صنفی آنها کمتر در کانون توجه پژوهشگران بودهاند. اصحاب معماری غالباً از دریچهی میراث گستردهی آثار معماری در سراسر جهان اسلام برای ما شناخته شده و در پشت همین میراث هم پنهان ماندهاند. شواهدِ اندکِ تاریخی، فقدان نوشتهای دربارهی معماری، و کتمان و حفظ اسرار حرفهای از جملهی دلایلی است که بر این گمنامی افزوده است. این کتاب مقدمهای بر شناخت آداب، اندیشهها، و روش زندگی حرفهای بنّایان و معماران ایران در این دوران است. در این تحقیق، برآنیم تا از دریچهی متون تاریخی، پیشینهی اصناف پیشهوری در جهان اسلام، آداب و اندیشههای اصحاب معماری و سرشت درونی صنف بنّایان و معماران را بررسی کنیم. انتظار میرود بررسی ابعاد فرهنگی- اجتماعی این صنف، فهـم وسیعتری از راه و رسم نانوشتهی معماری و معماریورزی پیشینیان فرا روی محققان بگشاید.