×

جستجو

درگذشت استاد رحمت‌الله رضایت

متأسفانه استاد رحمت‌الله رضایت، معمار و مرمتگر برجسته‌ که مرمت گنبد مسجد شیخ لطف‌الله را در دست داشت، ساعاتی پیش بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.

از جملهٔ مهم‌ترین فعالیت‌های او:

- بازسازی سردر کوشک، اصفهان

- بازسازی سردر و بازارچهٔ حسن آباد، اصفهان

- بازسازی سردر و بازارچهٔ رهنان، اصفهان

- بازسازی سردر و ورودی موزهٔ علامه مجلسی، اصفهان

- مرمت تالار تیموری، اصفهان

- شبکه‌بندی دور حیاط مسجد جامع اصفهان

- بازسازی طاق‌های شبستان ضلع شمال شرقی امامزاده اسماعیل، اصفهان

- بازسازی مصلی شاه عبدالعظیم حسنی، شهر ری

اندوهگینیم که جان چنین بزرگانی بهای بی‌کفایتی‌های این روزهاست. برای دوستان و خانوادۀ ایشان آرزوی صبر داریم و یادشان را گرامی می‌داریم.

اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
«مسجد سنجیده‌ی قزوین: کارکرد و زمان ساخت» | لیلا قاسمی، زهره تفضلی
در محله‌ی کهن راه‌ری در شهر قزوین، بنایی تاریخی با نام «مسجد سنجیده» وجود دارد. تاریخِ ساختِ این بنا و بانی آن نامشخص است. با در نظر گرفتن برخی شواهد کالبدی در بنا و برخی شواهد در گزارش‌های مرمتیِ بنا و نظر به اینکه برخی محققان پیشین با توجه به شباهت فرم بنا به مقابر، احتمال تغییر کارکرد این بنا را مطرح کرده‌اند، به نظر می‌رسد کارکرد اصیل بنا چیزی غیر از مسجد بوده و در دوره‌ای کارکرد آن تغییر یافته است. درباره‌ی کارکرد اصیل آن نظراتِ مختلفی وجود دارد.
«تأملی بر اسطوره‌ی شیخ بهایی در معماری» | جعفر طاهری
اندیشه‌ی اسطوره‌ای بهاء‌الدین عاملی (شیخ بهایی)، بیش از چهار سده حاکم بر قلمروهای گوناگون علوم و فنون، بویژه معماری بوده است. مقاله‌ی حاضر تأملی تاریخی در آثار و لایه‌های پنهان زندگی شیخ بهایی و ارتباط او با قلمرو معماری است؛ و تلاش می‌کند با استناد به مدارک تاریخی اندیشه‌ی دیرپای توانایی و حضور برجسته‌ی شیخ در قلمرو معماری را مورد تحلیل قرار دهد.
دو پاره از اسناد تعمیرات آرامگاه شیخ فریدالدین عطار نیشابوری | معرفی اسناد
فعالیت «انجمن حفظ آثار باستانی و ملی نیشابور» (شناسه ۲۲۴۶۹۲۲- کتابخانه ملی ایران) انجمن حفظ آثار باستانی و ملی نیشابور در بهمن ۱۳۲۹ به منظور...
معماری سلجوقی در ایران: مسجد جامع ارومیه | علیرضا انیسی
علیرضا انیسی در این تحقیق به جزئیات مسجد جامع ارومیه، کهن‌ترین مسجد به‌جای‌مانده در آذربایجان غربی، پرداخته است. این بنا، که شاهدی است بر گسترش و تکثیر مسجد‌های گنبد‌دار سلجوقی بیرون از حوزه‌ی مرکزی ایران، با محراب نفیس ایلخانی متعلق به قرن هفتم/سیزدهم زینت یافته. در این تحقیق، اطلاعاتی به‌منظور تشخیص ویژگی‌های اصلی سازه گردآوری شده است.

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر