در دورانی که مشغولیت کار معماری به نظر بیش از هر چیز تصویر و بازنمایی بصری است، در این کتاب با در هم تنیدن حوزههایی چون معماری، فلسفه و تاریخ فرهنگی، بررسی غنی و چندجانبهای از مواد و مادیّت به دست میدهند.
این مطالعه با استدلال دربارۀ اینکه معماری را نخست از طریق کلیت بدن تجربه میکنیم و نه با چشم نشان میدهد که چگونه بیشتر بناهای گیرا همانقدر که حسّانی (sensuous) است، بساوشی (tactile) است و مستقیماً با حسهای بدن تعامل دارد، به خصوص لامسه. در توجه به امکانهای ماندگارِ اکسپرسیوِ کاربرد مواد در معماری، مضمون دیگری که بررسی میشود «تصورِ مادی» است و قدرت مستقر کردن «هویتِ مکان» در اثرِ یک معمار.
هر کدام از فصلهای کتاب جداگانه نیز قابل مطالعه است، در بعضی قرائت دقیق گزیدهای از آثار معماران شناختهشده (اسکارپا، زومتور، ویلیامز و تیِن) عرضه شده و در بعضی دیگر، نگاهی تازه به متون و نظریههای اصلی (راسکین، لوس، باشلار)، یا تاریخخای کوتاه فرهنگی مواد (چوب، آجر، بتن، فولاد و شیشه). با این حال، در کنار یکدیگر نیز این فصلها دربارۀ اینکه چطور طی زمان بناها معنا مییابند استدلالی به طول یک کتاب میسازند، نیز دربارۀ ضرورت افزودن تجربۀ تنانی مواد به طراحی معماری. بنا بر این، کتاب تا حدی همچون یک بیانیه است در دفاع از اینکه معماری باید همچون سدی در برابر موج فزایندۀ شخصیتزدایی از محیط مصنوع عمل کند.
کتاب برای طیف گستردهای از مخاطبان فهمی تازه در بر دارد، از دانشجویان علاقهمند به پژوهش تا طراحان حرفهای؛ در عین حال نظریهپردازان را به بازاندیشی در مفروضاتشان وا میدارد و به طراحان امکانهای تازهای در پروژههایشان نشان میدهد.
Materials and Meaning in Architecture
Essays on the Bodily Experience of Buildings
By: Nathaniel Coleman
Bloomsbury, 2020
– اطلاعات بیشتر و ملاحظۀ فهرست مطالب کتاب:
https://www.bloomsbury.com/uk/materials-and-meaning-in-architecture-9781474287753/