فائزه پناهنده
معمار به مثابۀ کارآفرین| مارین بری لوند
فائزه پناهنده
کارآفرینی را میتوان هنر و دانش نوآوری پویا دانست که از طریق ترکیب ایدهها و ارزشها محقق میشود. در این کتاب، نویسنده ذیل سه فصل سعی کردهاست که دریابد چگونه کارآفرینی میتواند به تحقق ایدههای معماری از طریق تغییر دیدگاهها، نگرشها و ارزشهای نو کمک کند. چرا که به عقیدهی او، با پذیرش یک دیدگاه کارآفرینانهتر، معماران میتوانند از طریق تفکر طراحی خودشان ایدههایی با ارزشتر برای خود، حرفه و بخشهای ساختهشده در جامعه فراهم کنند.
مکانیابی تئاتر در شهر
فائزه پناهنده
از بدو ورود تئاتر به ایران و آن زمانی که حتی صاحب مکانی مختص خودش نشده بود، رد پای آن در بهترین محلۀ شهر آن زمان و به عبارتی محلهای اعیاننشین؛ یعنی محلۀ دولت پیدا شد. گرچه که مکانهایی هم در محلۀ ارمنیان قابل شناسایی است و این موضوع را شاید بتوان به ذات غیرایرانی تئاتر نسبت داد. بهعکس اکنون پس از گذشت حدود یک قرن از ورود تئاتر به ایران، مکانهای مختص آن را باید در محلههای مرکز و پایین شهر جستوجو کرد. این مکانها هم سالنهای ساخته شده به قصد اجرای تئاتر در دورۀ پهلوی را شامل میشود؛...
معرفی کتاب تکیۀ دولت؛ از بودن و نبودن
فائزه پناهنده
کتاب تکیهدولت؛ از بودن و نبودن، در مورد حیات و از میان رفتن تکیهدولت است. علیرضا قاسمخان با روش تاریخنگاری و در یک مسیر خطی، تاریخ این بنا را بین دو نقطۀ ساخت و خرابی شرح میدهد. این تاریخ هم صور مادی بنا و هم وقایع تاریخی اجتماعی رخ داده در این بنا را دربر میگیرد.
تأثیر نقشۀ تهران در اجرای موفق کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲
فائزه پناهنده
ایالات متحدۀ امریکا و بریتانیا برای برکناری مصدق تا مدتی طولانی بر ابزار سیاسی شاه و مجلس اتکا کردند، ولی پس از قیام سی تیر به این جمعبندی رسیدند که برکناری دائمی مصدق، تنها از طریق کودتایی مستقیم امکانپذیر است. جزئیات اجرای کودتا تا اواخر سال ۱۳۳۱ش مشخص نشد، اما فکر انجام کودتا، بلافاصله پس از بازگشت پیروزمندانۀ مصدق به قدرت، در اواسط سال ۱۳۳۱ش آغاز شد. نقشۀ کودتا دو بخش عمده داشت: ایجاد آشوب و ناآرامی به منظور بیثباتی دولت و اجرای کودتای نظامی متعارف برای سرنگونی دولت.
نامیدن تماشاخانههای فرنگی و کاربرد واژۀ تئاتر در دورۀ قاجاریه
فائزه پناهنده
سفرنامهنویسان با عنوانهای مختلفی از تماشاخانههای فرنگ یاد کردهاند. واژۀ تئاتر در خلال گزارشهای سیاحان ایرانی در دورۀ قاجاریه، در جایگاههای مختلفی اعم از عمل اجرای گونههای مختلف نمایش و همچنین مکان اجرای آنها به کار برده میشد. میرزا ابوالحسنخان ایلچی اولین کسی است که در سفرنامهاش به روسیه در سال ۱۲۳۱ق (۱۱۹۴)، واژۀ «تیاتر» را وارد واژگان فارسی کرد.
شاید همه نتوانند نویسنده شوند، اما همه میتوانند بنویسند
فائزه پناهنده
نوشتن از آن دسته مقولاتی است که عدهای به صورت تخصصی دنبال آن میروند، اما به طور کلی مهارتی است که جامعۀ دانشگاهی در جهان با آن روبهروست. در میان رشتههای دانشگاهی شاید بتوان گفت معماری از آن دستهای است که حداقل در مقطع کارشناسی کمتر به این مهارت احساس نیاز میکند؛ البته استادانی نیز وجود دارند که از این ابزار به همراه ساخت ماکت، عکس، فیلم و سایر ابزار کمکآموزشی برای پرورش دانشجویان استفاده میکنند و در قالب تکالیفی خواهان انجام آن هستند.
معرفی کتاب: Architecture in Words: Theatre, language and sensuous space of architecture
فائزه پناهنده
کتاب معماری در کلمات، نقش معماری را به مثابۀ زبانی پرمعنی در خلال مفهوم تئوری شخصیت بیان میکند و در این مسیر به تئاتر بهسان الگویی برای آفرینش فضای وابسته به احساس در معماری نگاه میکند.
انتخاب موضوع تحقیق یا فرآیند خودشناسی
فائزه پناهنده
همزمان با شروع دومین ترم حضورمان در دورۀ مطالعات معماری ایران، زمزمههای انتخاب موضوع پایاننامه آغاز شد. درست همان روزها بود که احساس میکردم در حال خارج شدن از بهشتی هستم که از دید خودم از موقعیتم ساخته بودم.