سارا عباباف
چگونگی حفاظت از «معنای فرهنگی» در منظر فرهنگیِ ایستا (با نگاه به میراث جهانی چغازنبیل) - بخش اوّل
سارا عباباف
محوطه میراث جهانی چغازنبیل اکنون برای مخاطبان غیر متخصص خود تعریفی از یک محوطه و -چنان که در مطالعات معرفی شده است- یک «شهر» ندارد. این شهر اکنون به مجموعه‌ای گنگ از عناصر مجزا تبدیل شده است که از خود تنها ذیقوراتی ویران و یا حداکثر آثاری مبهم در حصار اوّل را به نمایش می‌گذارد. وجود تابلوهای راهنما -هر اندازه دقیق- و راهنمایان گردشگری انسانی -هر قدر متبحر- از این جهت که روایت‌گر عناصری پراکنده از مجموعه‌ای ناخوانا هستند، چغازنبیل را در قامت یک شهر -چنان که بوده است- معرفی نمی‌کند. یکی از آسیب‌های امروزین میراث تاریخی و فرهنگی، انتقال...
کدام «اصالت»؟
سارا عباباف
بازنگری در مفاهیم پایۀ حفاظت از ذیقورات چغازنبیل به عنوان منبع اطلاعات فاصلۀ تاریخی و فرهنگی از آثار معماری اوایل دوران تاریخی و پیش از تاریخ، برای ما از این بقایای معماری «مکان‌هایی ایستا» ساخته‌اند؛ مکان‌هایی ایستا - مانند ذیقورات چغازنبیل - که حیات و عملکرد اولیۀ خود را به کلی از دست داده‌اند. قطع ارتباط ما با زمینه و زمانۀ حیات این آثار، آن‌ها را به مگاچیپ‌هایی از اطلاعاتِ اغلب ناخوانا تبدیل کرده است که اگرچه نتوان به دقت رمزگشایی‌شان کرد، اما بازنگری در مفاهیم پایۀ حفاظت می‌تواند فرصت تلاش برای فهم این آثار را چند دهۀ دیگر تمدید...
حیات روستا در کشاکش حفاظت و توسعه
سارا عباباف
زندگی در روستاها به سرعت در حال تغییر است و این تغییر تابعی است ناموزون از تغییرات پرشتاب جامعه شهری. اکنون تحولات جامعه مدرن ــ که اغلب با کلیدواژه «توسعه» تفهیم می‌شوند ــ هم در ذات و ماهیت روستا بروز یافته و هم بر شیوه‌های رویکرد به روستا و راه‌های شناخت و درک و فهم آن سیطره پیدا کرده است. در تعاریف کلاسیک مفهوم توسعه ــ در آغاز دوره مدرن ــ و همچنین برنامه‌هایی که بر آن اساس نوشته شده‌اند، رویکردی انسان‌محور حاکم بود. رویکردی که در آن انسان مدرن بر خلاف سنت پدرانش، خود را جدا از طبیعت پیرامونش تصور می‌کند و شأن...
وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر
