×

جستجو

گلستان هنر| شمارهٔ چهارمِ دورهٔ جدید| شمارهٔ پیاپی ۲۰

فرهنگستان هنر بیستمین شماره فصلنامهٔ گلستان هنر را منتشر کرد.

به گزارش روابط‌عمومی فرهنگستان هنر، چهارمین شماره از دور جدید فصلنامهٔ گلستان هنر، که بیستمین شمارهٔ پیاپی این نشریه در حوزهٔ تاریخ هنر و معماری ایران‌زمین محسوب می‌شود، ویژهٔ تابستان 1399، به سردبیری مهدی مکی‌نژاد منتشر شد. 

گلستان هنر فصلنامه‌ای است پژوهشی در زمینهٔ تاریخ هنر و مطالعات تاریخی هنر و معماری حوزهٔ تمدنی ایران بزرگ که در هر فصل منتشر می‌شود و دارای اعتبار علمی‌ـ‌پژوهشی از نظر فرهنگستان‌های چهارگانه جمهوری اسلامی ایران است.

فهرست مقالات این شماره:

▫️ بازخوانی انتقادی آثار تاریخ‎نگاران و پژوهشگران معاصر خوشنویسی در ایران| ولی‌الله کاووسی

▫️ موسیقیِ کار در قالی‌بافی راورِ کرمان| محسن رجایی راوری 

▫️دروازه‌های کرمان قدیم| پیمان سلیمانی روزبهانی 

▫️کالبد و تزیینات معماری مقبره سر قبر آقا (مقبره امام‌جمعه تهران در دوره قاجار)| مژگان آقایی میبدی، سعید خاقانی، عرفان امیری آذر، سحر مصاحبی محمدی

▫️ساختار کالبدی شهر گندی‌شاپور: آرکی‌تایپ شهر ایرانی (۲)| سودابه مجاوری

▫️خوانش پدیدارشناختی رنگ‌ سرخ در یک پته محرابی دوره قاجار با تکیه‌ بر آراء حاج محمدکریم‌ خان کرمانی| فاطمه مهرابی 

▫️زندگی و آثار استاد حاج محمدتقی معمار شوشتری| علی‌محمد چهارمحالی

▫️نسخه خطی دیوان حسن دهلوی (کتابت 1011ق) محفوظ در موزه هنر والترز شهر بالتیمور| ناهید امیری

 

اطلاعات بیشتر:

http://golestanehonar.ir/

اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
«خبررسانِ هنر»: تبادل هنری چینی-ایرانی | انتشار قسمت جدید این پادکست
پادکست «خبررسانِ هنر» فضایی برای علاقمندان و عاملان هنر اسلامی و هندی است تا در آن وضع کنونی بازار، نمایشگاه‌ها و پژوهش‌های هنری را بررسی...
تبادل هنر اسلامی | برگزاری هجدهمین دورۀ همایش ارنست هرتسفلد
میزبان: دانشگاه مونیخ و موزۀ پنج قارۀ مونیخ زمان: ۶ تا ۹ ژوئیه ۲۰۲۳ | ۱۵ تا ۱۸ تیر ۱۴۰۲
بنیاد‌های فهم تاریخ معماری: درس‌نامه‌ای میان‌رشته‌ای
مهرداد قیومی بیدهندی
هدف اصلی کتاب این است که دانشجو و پژوهشگر جوان با ‏لازمه‌های اصلی فهم تاریخ معماری، و بایسته‌های فهم معماری، آشنا شود. ‏هدف این نیست...
معماری هنر و معماری جادویی در شاهنامه
مهرداد قیومی بیدهندی
در عالمی که فردوسی در شاهنامه تصویر کرده است، معماری (به معنای ساختن مکان زندگی انسان) جایگاه مهمی دارد. در این عالم، معماری بر دو نوع است: معماری برآمده از هنر و معماری برآمده از جادویی. معنای هنر در شاهنامه با معنای امروزی این واژه تفاوت دارد. هنر خاستگاهی ایزدی دارد و با نیکویی پیوسته است. در برابر آن، جادویی است که بدهنری و بددانشی و اهریمنی است. معماریِ هنر صفت‌های بهشتی دارد، دل‌آرا و جاودانه است. معماری جادویی صفت‌های دوزخی دارد و جای ماندن آدمیان و نیکوان نیست. معماری هنر بهترین شیوۀ شاهان فرهمند است و با آن فرّ و گوهر خود را نشان می‌دهند و آبادانی و نیکویی می‌گسترند. برخی از آنان، به پیغام سروش ایزدی، شهرهای جاودانه می‌سازند که جای جاودانان نجات‌دهندۀ جهان است.  در گزارش شاهنامه از سرگذشت ایرانیان، معماری و هنر در گذر روزگار سیری فروکاهنده دارند. در آغاز این روزگار، در زمان چهار پیامبر-پادشاه...

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر