تحولاتِ جریان عادی زندگی خانگی جزو مهم‌ترین پدیده‌های اجتماعی دوران مابین دو جنگ جهانی بود؛ یعنی وقتی که خانه به منزلۀ مشکلی که باید حل کرد به کانون توجهات آمد: آن را از نو متصور شدند، ساده‌سازی‌اش کردند، به آن برق رساندند و در کل تمیزتر شد.
نویسندگان مدرنیست زندگانی خود را در عصری تاریخی یافتند که طراحی و معنای زندگی خانگی گویی داشت از نو زاده می‌شد.
از خلال مرور ادبیات، معماری، طراحی (دیزاین)، علم و فنّاوری، کتابِ ماشین‌های زندگی نشان می‌دهد که چطور مدرنیزاسیونِ خانه به تحولاتِ عمیق در زندگی خانگی انجامید و بر مجموعه‌ای از مفاهیمِ در حال ظهور از جمله استانداردسازی، روش علمی، کارکردگرایی، علم بهینه‌سازی و غیره تکیه کرد؛ تحولات و مفاهیمی که پایه‌های ادبی مدرنیسم را شکل می‌دهد و در محل تلاقی مدرنیسم و مدرنیته قرار دارد.
حتی زمانی که نویسندگان مدرنیست این حصولِ در حال گسترش مدرنیزاسیون به خانه را نقد کردند، نقدشان بر پایۀ واژگانِ مفهومی مدرنیزاسیون بود تا هم به طور صوری و هم مضمونی به مدرنیسم ادبی پایبند بمانند. کارِ رازنر در این کتاب روش‌شناسی جدیدی برای مطالعاتِ میان‌رشته‌ایِ مدرنیسم به دست می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه ابداعِ دوبارۀ زندگی خانگی کانونِ ادبیات مدرنیستی است.
Machines for Living: Modernism and Domestic Life
by Victoria Rosner
Oxford University Press, 2020
– فهرست مطالب کتاب به این قرار است:
1: Introduction: Machine Age Homes
2: Minimum Writing
3: "Fear in a Handful of Dust:" Modernism and Germ Theory
4: "Regular Hours and Regular Ideas:" Originality in the Age of Standardization
5: Modernism's Missing Children: Mass Production and Human Reproduction
6: The House that Virginia Woolf Built (and Rebuilt)
– اطلاعات بیشتر دربارۀ کتاب:
جایگاه دانش‌پژوهی در هنر معاصر و مدرن متأخر ایران | نشست مجازی
««خانه‌ی شاه خانه‌ی مردم شد»؛ روایت کردن تاریخِ ایرانِ مدرن در موزه‌ی سلسله‌ی پهلوی» | مرضیه بازیار و رابرت استیل
فراخوان ارسال مقاله برای همایش: «میراث مدرن در عصر آنتروپسن (Anthropocene)»
ایران درّودی درگذشت
وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر
