×

جستجو

ارج‌نامۀ هادی ندیمی؛ پیشگفتار

 

دکتر هادی ندیمی بیش از چهل سال با آموزش و پژوهش مسیر آبادی و آبادانی ایران را پیموده است. 

قدردانی از ایشان و ارج نهادن بر فعالیت‌های دانشورانه و معلمانه‌شان البته بایست بسیار پیش از این صورت می‌گرفت.  امسال، به رسم خود ایشان هفتۀ پژوهش را فرصتی دیدیم تا این بار از خودشان در مقام پژوهشگر و استادی بسیار اثرگذار در حوزۀ معماری در دهه‌های اخیر در ایران قدردانی کنیم و در فرصت کوتاهی که داشتیم به همت تعدادی از دوستان، دانشجویان و همکارانشان مجموعۀ حاضر را تدوین کردیم.

این مجموعه در چهار بخش، شامل یادداشت‌هایی در پاس‌داشت ایشان از دوستان و دانشجویان و همکارانشان، مرور گزیده‌ای از تجارب آموزشی و پژوهشی ایشان، جستارهایی در حوزه‌های علاقه‌شان و در پایان کارنامک علمی‌شان تقدیم می‌شود. امیدواریم مایۀ آشنایی همۀ ما با دستاوردهای ارزندۀ ایشان قرار بگیرد تا بیشتر و بهتر قدرشان را بدانیم.

تحریریۀ آسمانه

     

*پروندۀ پی‌دی‌اف این مجموعه را از اینجا دریافت کنید.*

اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
مرز‌های شناخت
هادی صفایی‌پور
بی مقدمه با چند سئوال آغاز می‌کنم: وقتی از یک دوره تاریخی مشخص از هنر و معماری اسلامی یاد می‌شود چه محدوده جغرافیایی برای شما تداعی می‌شود؟ برای مثال قرن چهارم هجری قمری/دهم میلادی، در ذهن شما با چه قلمروی مکانی مرتبط است؟ چه بناها و شهرهایی در تصویر ذهنی شما از این عصر وجود دارند؟ از چه بخشی از نقشه جهان اسلام در این دوره تصویری واضح و خوانا دارید؟ به بیان روشن‌تر، مغرب و مشرق جهان اسلام در قرن چهارم برای شما کجاست؟ از کجا آغاز می‌شود و تا کجا گسترده می‌گردد؟
روزگار ندیمی
هادی ندیمی
من اصالتاً هرندی هستم. هرند منطقه‌ای است بین اصفهان و یزد. پدربزرگ من از هرند به تهران آمد و بنده در تهران متولد شده‌ام. فامیلی ما هم در ابتدا هرندی بود ولی بعدها پدربزرگم آن را به ندیمی تغییر داد. در سال‌های ۴۴- ۴۵ بنده وارد دانشکدۀ معماری دانشگاه شهید بهشتی (ملی) شدم. آن وقت هنوز این رشته مثل امروز شناخته شده نبود.
مقدمه
هادی صفایی‌پور
خوب یا بدش را هنوز نمی دانم، اما واقعیت آن است که تا به امروز، به هر دلیل و به هر بهانه که بوده، از ایفای نقش مستمر و موثر در یک فضای اجتماعی مجازی سر باز زده‌ام. اما این بار، خبر خوش برپایی خیمه وبگاه آسمانه که رسید، با شوق تسلیم شدم و عزمم را جزم کردم که به دعوت دوستان پاسخ مثبت دهم و به هر قیمتی شده، جایی برای خودم در بین درس‌های شیرین و بحث‌های دلنشین دیگر اعضا بیابم؛ و با حضور در این مجلسِ انس، راهی پیدا کنم که بیشتر بدانم، بهتر بفهمم، و پرسش‌ها و دغدغه‌هایم را در گستره‌ای وسیعتر به اشتراک

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر