×

جستجو

بهو در واژگان معماری سده‌های سوم و چهارم میان‌رودان

یکی از دشواری‌های کار با متون درجۀ اول به عنوانِ منبعی برای تاریخ معماری داشتنِ درکی درست از واژگان معماری‌ است که در این متون به کار رفته. این دشواری به خصوص در کار با متونی که در سده‌های نخست پس از اسلام نوشته شده‌اند و در نتیجه با ما فاصلۀ تاریخی نسبتاً زیادی دارند بیشتر دیده می‌شوند؛ چرا که معنای برخی واژگان در طول تاریخ تغییر کرده است. بی‌دقتی در مفهومِ واژگانِ تخصصی که در این متون به کار رفته است باعث نادیده گرفتنِ اطلاعاتی ارزشمند در این متون یا تعبیرِ اشتباه آنها می‌شود. نمونه چنین مشکلی را می‌توان در رابطه با واژه عربی بهو دید. در حالیکه برخی محققان بهو را مختص به واژگانِ معماری غرب جهان اسلام دانسته‌اند، محققان دیگری که در متون شرقِ جهان اسلام با این واژه رو به رو شده‌اند غالباً آن را به عنوان اشتباه نوشتاری در این متون تعبیر کرده‌اند. این مقاله با جمع‌آوری شواهد متن و باستان‌شناسی موجود نشان می‌دهد که واژه بهو در زبانِ معماریِ میان‌رودان سدۀ سوم و چهارم ق. برای اشاره به یک ساختار معماری با ويژگی‌های کالبدی و کارکردی‌ مشخص به کار رفته است. شواهد موجود نشان می‌دهد بهوْ ساختاری ایوان‌مانند بود که به یک حیاط یا باغ می‌شد و میان دو ایوان کوچک‌تر قرار می‌گرفت. در متونِ این دوره بهو همواره به عنوان فضایی ارجمند و پرتزیین توصیف شده است که عموماً تخت خلیفه یا صاحبِ کاخ در آن قرار می‌گرفت. 

بررسی معنای واژۀ بهو در میان‌رودان دوره عباسی نشان می‌دهد این نظریۀ رایج که تختگاه در کاخ‌های عباسی در میانۀ فضای صلیبی‌شکل قرار گرفته بود، و نظریۀ وجود سلسه‌مراتب از فضای باز (حیاط و باغ) به فضای بسته در این کاخ‌ها، نیاز به تجدیدنظر دارد.

 

Safa Mahmoudian. "Bahw in the Architectural Vocabulary of Third/Ninth and Fourth/Tenth Century Mesopotamia." in Wiener Zeitschrift für die Kunde des Morgenlandes, Vol. 111 (2021)

 

- مشاهدهٔ فهرست مقالات در این شماره:

https://orientalistik.univie.ac.at/fileadmin/user_upload/i_orientalistik/Zeitschriften/_003_Inhaltsverzeichnis_WZKM_111.pdf

اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
سیاست‌های فرهنگی هنر در ایران؛ مدرنیسم، نمایشگاه‌ها، و تولید هنری | کاترین ناهیدی
هنر مدرن ایرانی نمایان‌گر حوزه‌هایی متنوع از تولیدات فرهنگی‌ است که عمیقاً با پرسش‌هایی از مدرنیته و مدرنیزاسیون، به نحوی که در ایران به کار...
فراخوان ارسال اسکیس، کروکی و ترسیمات دستی از صحنه‌های خیابانی و مواجهه‌های شهری برای شمارۀ جدید مجلۀ یادداشت‌های خیابانی
The fluid production and distribution of the image, enabled by the omnipresence of phone cameras, has transformed the lived condition of the street. The city and its subjects respond to this new level of self-surveillance with a consciousness of representation, where-in both image-maker and image-subject, achieve their highest-level of objective validation from the subjectivity of photography.
خاستگاه‌های اسطوره‌ای و کیهانی ارگ بخارا
جعفر طاهری
مطالعه حاضر بخشی از خاستگاه‌های ناشناخته معنایی و نمادین شکل‌گیری این ارگ و قلعه‌‌ـ‌شهرهای ایران را بر پایه تحلیل و تفسیر متون کلاسیک و افسانه‌های مستند بررسی می‌کند. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که ارگ بخارا بر اساس کهن‌الگوی مفهومی آرمانشهر کنگ‌دژ و شکل هندسی بنات‌النعش (هفت ستاره در صوت فلکی دب اکبر)، که در کیهان‌شناسی ایرانی نقش حفاظت و پاسداری از ستارگان ثابت را برعهده داشته، ساخته شد.
روان-مکان در امضاهای روی کتیبه‌ها: معانی صریح و تلویحات متن در هنر دوره صفوی| سخنرانی مجازی مهرو موسوی
By working between the two media of art and literature, this paper challenges some manners by which the textually infused arts of the early modern Iran have been conventionally perceived.

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر